Πως θησαύρισαν σε μια νύχτα στην πλάτη της χώρας οι "γνωρίζοντες" την επαναγορά

Μετά το χθεσινό δημοσίευμα περί "Προειδοποίησης-απειλής Σαμαρά στους Ευρωπαίους ότι αν δεν δώσουν την δόση θα πέσει η κυβέρνηση" η βρετανική εφημερίδα Guardian, επανέρχεται σήμερα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της το οποίο αμφισβητεί ότι δόθηκε έστω μία βραχυπρόθεσμη λύση αποκαλύπτοντας σειρά λεπτομερειών της συμφωνίας (μείωση επιτοκίων, επιστροφή κερδών από τα ομόλογα, παράταση στην ωρίμανση των δανείων κοκ) και προβλέπει εαιρετικά δυσάρεστες εξελίξεις στο άμεσο μέλλον.

Την ίδια στιγμή προβληματισμό προκαλεί η τιμή επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων στην δευτερογενή αγορά που καθορίστηκε στα 35 λεπτά. Κάποιοι θα βγάλουν πολλά-πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στην πλάτη της χώρας από την χθεσινη απόφαση του Eurogroup

"Μετά από 12ωρη συζήτηση για τρίτη φορά σε ένα δεκαπενθήμερο, οι υπουργοί, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν αγωνίζονταν να καταλήξουν σε ομοφωνία, υποδηλώνοντας την έλλειψη εμπιστοσύνης ότι η προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα αποδώσει ή ότι τα τρία χρόνια εφαρμογής των πολιτικών αυτών έφεραν πραγματικά αποτελέσματα. Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφεραν τίποτα σπουδαίο. Το χρέος είναι εδώ και εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο".

Υπενθυμίζει μάλιστα την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους που είχε κάνει την περασμένη εβδομάδας στην οποία αποκάλυπτε ότι το επίπεδο του χρέους θα είναι 144% του ΑΕΠ το 2020 χωρίς να υπάρξει διαγραφή του.

Φυσικά, θα καταλάβατε, ότι πρόκειται για άλλη μια "καλοστημένη" παράσταση από την οποία κάποιοι θα θησαυρίσουν (με την επαναγορά ομολόγων) ενώ ο ελληνικός λαός οδεύει για άλλη μια φορά στο οικονομικό "ικρίωμα" για να απαγχονιστεί. 

Να θυμίσουμε ότι τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονταν στην δευτερογενή αγορά από την περασμένη άνοιξη μέχρι χθες μεταξύ 12 και 25 λεπτών και τώρα θα δανειστεί η Ελλάδα για να τα αγοράσει ... 35 λεπτά στο 1 ευρώ!

Φαντασθείτε αυτούς που αγόρασαν μεσοσταθμικά στα 18 λεπτά, ότι τώρα διπλασιάζουν τα λεφτά τους μέσα σε λίγους μήνες άκοπα, ενώ αυτοί που είχαν αγοράσει στα 11 και 12 λεπτά θα τα τριπλασιάσουν!

Οι τιμές των ελληνικών ομολόγων στην δευτερογενή αγορά από τα 11 και 12 λεπτά ανά ευρώ αξίας, πήραν την ανιούσα όταν άρχισε να παίζεται το σενάριο της επαναγοράς χρέους. Ποιος είπε ότι κάποια fund με προσβάσεις στην τρόϊκα δεν είχαν εσωτερική πληροφόρηση;

Οπως αποφάσισε το Eurogroup και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για το σκοπό αυτό θα διατεθούν περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα χρήματα για την επαναγορά θα προέλθουν από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.

Με το κεφάλαιο των 10 δισεκατομμυρίων θα επαναγοραστεί ελληνικό χρέος ονομαστικής αξίας περίπου 30 δισ. ευρώ. Τα κέρδη αυτών που γνώριζαν και αγόραζαν ελληνικά ομόλογα υπολογίζονται σε 5 δισ. ευρώ μεσοσταθμικά!

Στη νέα του ταινία "All You Need Is Kill" ο Τομ Κρουζ ζει κάθε μέρα το θάνατό του, σαν την ημέρα της Μαρμότας.

Παρομοίως, κάθε τρεις μήνες ο Ελληνικός λαός ζει την δικιά του Μαρμότα με την οικονομική του εκτέλεση που παίζεται κατ' έπανάληψη, ακριβώς ίδια, με τον ίδιο μονότονο τρόπο. Αναζητείται αυτός που θα μας βγάλει από αυτή την χωροχρονική ανωμαλία.

Πηγή: defencenet.gr

Εισπρακτικές: Κι άλλη δικαίωση

Το Ειρηνοδικείο Αθηνών, με την υπ. αριθμ. 3383/2012 απόφαση που εξέδωσε, δικαίωσε πολίτη, ο οποίος είχε στραφεί κατά εισπρακτικής εταιρείας διεκδικώντας την επιδίκαση αποζημίωσης για ηθική βλάβη που υπέστη από τις παράνομες πρακτικές που εφάρμοζε η εταιρεία εις βάρος του.

Συγκεκριμένα, το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση ύψους 3.000 ευρώ στον ενάγοντα -δικηγόρο, ο οποίος δεχόταν από εισπρακτική εταιρεία συνεχή και προσβλητικά τηλεφωνήματα για ανύπαρκτη οφειλή. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, το 2009 άγνωστος μπήκε στο δικηγορικό γραφείο του ενάγοντα ενώ εκείνος απουσίαζε και έκλεψε το χαρτοφύλακά του, μέσα στον οποίο βρισκόταν και η πιστωτική του κάρτα. Ο δικηγόρος έσπευσε να ειδοποιήσει την τράπεζα και να ζητήσει την ακύρωσή της. Ο υπάλληλος μάλιστα τον διαβεβαίωσε ότι δεν είχε γίνει καμία ανάληψη από τον τραπεζικό του λογαριασμό. Όμως, μόλις τέσσερις μήνες μετά, υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας επικοινώνησε μαζί του και τον ενημέρωσε ότι οφείλει στην τράπεζα το ποσό των 1.100 ευρώ, από αναλήψεις που είχαν πραγματοποιηθεί από την κλαπείσα πιστωτική κάρτα. Μάλιστα, ο ενάγων, παρ’ όλο που εξήγησε στον υπάλληλο το χρονικό των γεγονότων και παρά το ότι κατέθεσε στην τράπεζα αίτηση αμφισβήτησης της εις βάρος του οφειλής, συνέχισε να δέχεται καταιγισμό τηλεφωνημάτων, όχι μόνο στο κινητό του τηλέφωνο αλλά και στο δικηγορικό του γραφείο.

Υπήρξε μάλιστα περίπτωση που σε σχετικό τηλεφώνημα απάντησε συνεργάτης του και ο υπάλληλος της εισπρακτικής δε δίστασε να τον ενημερώσει για την υποτιθέμενη οφειλή και ζήτησε να τον προτρέψει να εξοφλήσει άμεσα. Ο ενάγων, αφού επικοινώνησε με την Προϊσταμένη της εισπρακτικής εταιρείας, η οποία τον ενημέρωσε ότι αυτή είναι η πολιτική που ακολουθείται, κατέφυγε στη δικαιοσύνη προκειμένου να δικαιωθεί.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», το δικαστήριο έκρινε ότι οι εισπρακτικές εταιρείες δε δικαιούνται να πιέζουν παράνομα τους πολίτες, ακόμα κι αν αυτοί έχουν υπαρκτή οφειλή σε κάποια τράπεζα. Το Ειρηνοδικείο θα αναγνώριζε δηλαδή την ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας του ενάγοντα, ακόμα κι αν η οφειλή του ήταν υπαρκτή. 

Επιπλέον, στο αιτιολογικό της απόφασης σημειώνεται ότι σε περίπτωση που κάποιος συναλλασσόμενος έχει χρηματική οφειλή προς τράπεζα, η τελευταία δεν έχει το δικαίωμα να προβαίνει σε παράνομη επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων ή σε προσβλητική συμπεριφορά. Καταλήγει μάλιστα αναφέροντας ότι οι καθημερινές τηλεφωνικές ενοχλήσεις ή η με αγενή τρόπο υπενθύμιση της ύπαρξης οφειλών, οι κλήσεις σε τηλεφωνικούς αριθμούς της εργασίας τους ή η ενημέρωση τρίτων προσώπων για οφειλές των πελατών τραπεζών είναι ξεκάθαρα παράνομες.

(Ακαθαρόγραφη) - Η απόφαση δικαίωσης πολίτη για εφαρμογή παράνομων πρακτικών από εισπρακτική, Ειρ.Αθ. 3383...
Πηγή: Lawnet

Η καταγγελία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων, Γιάννη Πενταγιώτη

Σε μια καταγγελία προχώρησε ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Χανίων, Γιάννης Πενταγιώτης με αφορμή τις κινητοποιήσεις του κλάδου αλλά και τους λόγους για τους οποίους αντιδρούν οι δικαστικοί στα νέα μέτρα.

Διαβάστε την επιστολή του:

«Συνάδελφοι δικαστές και εισαγγελείς σαν απάντηση στους ελάχιστους συναδέλφους που αντιδρούν στις κινητοποιήσεις μας αλλά και στις αμφιβολίες και στις αντιρρήσεις που ήδη εγείρονται για την κλιμάκωση του αγώνα, τις οποίες σέβομαι, αλλά δεν υιοθετώ αναφέρω τα κάτωθι:

Αγωνιζόμαστε ως κλάδος, ως ανεξάρτητη εξουσία ενάντια στην προκλητική παραβίαση του Συντάγματος από την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, ενάντια στην κατεδάφιση όλων των κοινωνικών δικαιωμάτων, ενάντια στην ισοπέδωση της παιδείας και της υγείας του λαού μας, ενάντια στη γενοκτονία που επιχειρείται εις βάρος όλων μας με την μείωση των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδα μη βιώσιμα στα πλαίσια δήθεν του αποκαλούμενου δημοσίου συμφέροντος το οποίο όπως φαίνεται σύμφωνα με την 668/20-2-2012 απόφαση του ΣτΕ, που έκρινε συνταγματικό το μνημόνιο σε όλα τα μέτρα του υπερισχύει του ίδιου του Συντάγματος, των άρθρων που κατοχυρώνουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά και της ΕΣΔΑ.

Εδώ υπάρχει και μια αντίφαση και ειρωνεία των σοφών του ΣτΕ καθώς όλα τα μέτρα που λαμβάνονται στα πλαίσια του δημοσίου συμφέροντος για τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας μας συγχρόνως τα ίδια μέτρα καταστρατηγούν, ισοπεδώνουν το δημόσιο συμφέρον και καταστρέφουν την κοινωνία μας για το καλό της οποίας εφαρμόζονται.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στο καθεστώς κατοχής που έχουν επιβάλλει η Τρόικα, οι σύμβουλοί τους, οι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ και οι ντόπιοι και ξένοι τραπεζίτες.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην κυβέρνηση «δωσίλογων» που προσφέρουν γη και ύδωρ στους δανειστές μας εξοντώνοντας το λαό μας με την κατάλυση κάθε είδους εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματός του.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στο φαύλο αυτό καθεστώς της δήθεν κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το οποίο νομοθετεί ενάντια στη θέληση και βούληση του λαού υποστηρίζοντας ότι διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στη λειτουργία της βουλής οπερέτας και της κυβέρνησης «yes men» που έχουμε, που νομοθετούν πάντα με δημοκρατικό τρόπο ψηφίζοντας όλα τα μέτρα που οδηγούν στην εξόντωση το λαό μας και στη διάλυση το κράτος μας, σε ένα άρθρο, για να μην υπάρξουν αντιδράσεις και διαρροές. Αλήθεια τι δημοκρατική πρακτική που είναι αυτή. Την επικροτούμε ως δικαστική εξουσία”.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ανεργία που έχει ξεπεράσει το 30%, αγωνιζόμαστε για τις οικογένειες των 3.000 συμπολιτών μας που αυτοκτόνησαν μην αντέχοντας την εξαθλίωση που τις οδήγησε η νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή μας.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ορυμαγδό των νέων αυτών μέτρων λιτότητας και ισοπέδωσής μας, τα οποία κατά τους κυβερνώντες παίρνονται για το καλό μας και για να υπάρξει ανάπτυξη, όμως εδώ και δύο χρόνια συνεχώς βαθαίνει η ύφεση και δεν υπάρχει διέξοδος και τέλος.

Αγωνιζόμαστε για την εθνική μας κυριαρχία και ανεξαρτησία. Αλήθεια μήπως δεν έχετε αντιληφθεί ότι ήδη ζούμε σε καθεστώς κατοχής, δουλείας, αποικιοκρατίας γερμανικής προέλευσης. Ποιος πιστεύει ότι είμαστε ελεύθερο και κυρίαρχο κράτος που θα δώσει ένα τέλος στην αυτοκαταστροφή του, στο φαύλο κύκλο που μας οδηγεί η προδοτική αυτή πολιτική που δήθεν υπερασπίζεται τα συμφέροντά μας ως ελληνικό κράτος και πολίτες.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, στην αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτησή μας από την εθνική κυριαρχία στην οποία προβήκαμε στο άρθρο 14 παράγραφος 5 της δανειακής σύμβασης που υπόγραψε ο υπουργός οικονομικών το Μάιο του 2010 χωρίς την έγκριση και κύρωσή της από τη βουλή και με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας οι εκπρόσωποι της Τρόικας και του ΔΝΤ, οι οποίοι με τις ευλογίες των πολιτικών μας συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται σε αποικία ή μήπως βρίσκονται.

Αγωνιζόμαστε για να διατηρήσει ο καθένας το σπίτι του που με μόχθο και κόπο και με τις οικονομίες του έφτιαξε και αγόρασε και να μη του το πάρει η τράπεζα γιατί με την περικοπή του μισθού του δεν έχει πια τα χρήματα για να πληρώνει το στεγαστικό του δάνειο.

Αγωνιζόμαστε για να έχουν τα παιδιά μας μέλλον σε αυτό τον τόπο και όχι να μεταναστεύουν, να μένουν άνεργα και να αμείβονται με 500 ευρώ.

Αγωνιζόμαστε για να παραμείνουμε ελεύθεροι πολίτες με γνώμη και άποψη και όχι δούλοι, απλοί διεκπεραιωτές και εφαρμοστές των άθλιων νόμων που ψηφίζει η βουλή αυτή των άθλιων εκπροσώπων μας οι οποίοι για άλλη μια φορά αφού υφάρπαξαν την ψήφο του λαού μας με ψευδή διλλήματα περί δήθεν καταστροφή μας αν δεν ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες των δανειστών μας θεωρούν ότι έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή.

Η μέχρι τώρα στάση μας και η κλιμάκωση του αγώνα μας όχι μόνο δεν είναι αντισυνταγματική και παράνομη όπως θέλουν μερικοί να πιστεύουν και να παρουσιάσουν αλλά αντίθετα υπηρετεί το λαό και το Σύνταγμα που καλούμαστε να εφαρμόσουμε.

Αγωνιζόμαστε για να σταματήσει η προκλητική ισοπέδωση των ατομικών, κοινωνικών, εργασιακών δικαιωμάτων του λαού μας.
Αγωνιζόμαστε για την προστασία των αδύνατων.

Αγωνιζόμαστε για να μην εξαφανιστεί η φυλή μας, το έθνος μας, η Ελλάδα μας, ο τόπος μας που τόσο ξεδιάντροπα αφανίζεται από τους δήθεν αντιπροσώπους του, από αυτούς που είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά και στην ανομία. Ας πληροφορηθεί λοιπόν η ηγεσία μας, η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου καθώς και οι εκλεκτοί συνάδελφοι που διαφωνούν με τη στάση μας ότι αγωνιζόμαστε για όλα τα ανωτέρω.

Η μόνη διέξοδος στην κρίση είναι η σθεναρή και αποφασιστική στάση μας για να τεθεί τέρμα στην καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και δικαιοσύνης που βιώνουμε και για να υπάρξει μέλλον στον τόπο μας. Διαφορετικά αν πάψει να υφίσταται και ο θεσμός της δικαστικής εξουσίας, της δικαιοσύνης που τώρα τελευταία με αφορμή τις κινητοποιήσεις μας βάλλεται από παντού και κυρίως από το εσωτερικό του, την ηγεσία του αλλά και τους ίδιους τους λειτουργούς του δεν θα υπάρχει, δεν θα έχει μείνει όρθιο τίποτα πια. Τότε ας συνεχίσουμε να μασάμε το κουτόχορτο που μας προσφέρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εργολάβοι – καναλάρχες και οι πολιτικοί πάτρωνές τους που θαυμάζουμε στη βουλή και ας συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Γιάννης Πενταγιώτης

Εισαγγελέας Πρωτοδικών»

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ:

Καταθέτω σεβασμό και θαυμασμό για τον Εισαγγελικό λειτουργό.

Εύγε!

Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι δικαστικοί λειτουργοί εντός κοινωνίας...

38/2012 Ειρ Κισάββου: ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ

Μηδενικές καταβολές σε οφειλέτη για ύψος οφειλής 355.000€ και επανεξέταση της οικονομικής του κατάστασης διέταξε το Ειρηνοδικείο Κισάββου, με την υπ' αριθμ 38/2012 απόφασή του επί αιτήσεως του Ν.3869/2010.

Η απόφαση έχει ως εξής:

Μηδενική-καταβολή-δόσεων-για-υπερχρεωμένη-δανειολήπτρια-με-συνολικές-οφειλές-335-000-ευρώ

Θέατρο σκιών σε κοινοβουλευτική κλίμακα

Σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα (δηλαδή, σε ένα σύστημα αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, που έχει καταλήξει κάποιοι να είναι μονίμως διοικούμενοι και κάποιοι άλλοι να είναι σχεδόν κατ’ επάγγελμα κυβερνώντες), σε μια κατ’ αποτέλεσμα αποστειρωμένη κομματοκρατούμενη και πάντως, μόνο κατ’ επίφαση Δημοκρατία (που δεν γνωρίζει καμία άμεση δημοκρατική συμμετοχική δομή σύνθεσης και συναπόφασης, παρά μόνο, τώρα, στις εσχατιές του βίου του γνωστού πολιτικού συστήματος, θυμήθηκε την έννοια της κοινωνικής ευθύνης κι αυτή με την μορφή «όλοι μαζί τα φάγαμε») η ύπαρξη μιας αντισυστημικής αντιπολίτευσης είναι μάλλον το ζητούμενο κάθε σκεπτόμενου και πολιτικοποιημένου πολίτη.

Όμως, στην Ελλάδα των στρεβλώσεων, ακόμα και αυτή η έννοια της αντιπολίτευσης δεν άργησε να αποκτήσει εντελώς διαφορετικό νόημα από αυτό που τουλάχιστον φαίνεται να είχε κατά νου ο Συνταγματικός Νομοθέτης, όταν κατήρτιζε το Σύνταγμα του 1975.

Βλέπετε, τα 30 και πλέον χρόνια της αλληλοδιαδοχής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην εξουσία αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση απετέλεσαν όρο αρκετό και ικανό, ώστε και αυτό, το σχεδόν αυτονόητο εννοιολογικό περιεχόμενο της αντιπολίτευσης να αποκτήσει την έννοια της συστημικής νομιμοποίησης και ταυτόχρονα, να καταστεί η βαλβίδα της κοινωνικής εκτόνωσης, μέσω ελεγχόμενων κομματικών δομών.

Επί 30 και πλέον χρόνια, η διαδοχή στα έδρανα της αντιπολίτευσης είχε χρώμα μπλε ή πράσινο εναλλάξ. Μόνο τώρα, τον Ιούνιο του 2012, η αντιπολίτευση απέκτησε χρώμα κόκκινο.

Αλλά φαίνεται, ότι η στρεβλή πρακτική 30 και πλέον ετών βαραίνει περισσότερο από όσο μπορούν οι πλάτες του κόκκινου Αλέξη και των βουλευτών του να αντέξουν.

Εξηγούμαι: Η ύπαρξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι μόνο η συστημική έκφραση ελέγχου κάθε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Η ύπαρξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι και ο παράγοντας της συστημικής νομιμοποίησης.

Σε μια απόπειρα παραδειγματικής επεξήγησης, μετέρχομαι το επιχείρημα του βαρβάρου, όπως το συνέλαβε ο Καβάφης. Δεν θα υπήρχε η δυνατότητα εκτίμησης του πολιτισμού, εάν δεν αντιπαραβαλλόταν ανέκαθεν με την έννοια του βαρβάρου.

Και δεν θα υπήρχε καν ούτε το ηθικό δίλημμα της επιλογής («με τον πολιτισμένο ή με τον βάρβαρο;») αλλά ούτε και αυτή η επιλογή, εάν το σύστημα δεν παρείχε πάντοτε τουλάχιστον δυο (2) δυνατότητες.

Άρα ο βάρβαρος είναι μεν πάντα ο κακός δράκος του παραμυθιού αλλά δεν παύει ταυτόχρονα να είναι και ο λόγος της ύπαρξης και της προσπάθειας επικυριαρχίας του εκάστοτε πολιτισμένου όντος.

Ο βάρβαρος είναι, επομένως, όχι μόνο η αιτία αλλά και η νομιμοποίηση της αντίθετης ύπαρξης, του αντίπαλου στρατοπέδου.

Εκτείνοντας αυτή την θεωρητική προσέγγιση, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι σε αυτό τον αέναο πόλεμο πολιτισμένων και βαρβάρων, οι μάχες κερδίζονται και χάνονται εκατέρωθεν, με την προϋπόθεση, όμως, ότι οι μάχες δίνονται. 

Και μάλιστα, ότι δίνονται με την προοπτική της νίκης.

Εκεί ακριβώς εντοπίζεται και το πολιτικό πρόβλημα της «εφαρμοσμένης δημοκρατίας» μας. Το πρόβλημα της Ελληνικής Βουλής, είναι ότι τα εξ ορισμού αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα έχουν επιλέξει να αντιπαρατίθενται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας άσφαιρα όπλα και στην χειρότερη περίπτωση, σφεντόνες…

«Αντιπαράθεση για τα μάτια του κόσμου;», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος.

Αντιπαράθεση, ώστε να θεωρούν, ότι εκφράζονται όλοι μέσα από ένα απολύτως ελεγχόμενο σύστημα, είναι η απάντησή μου. Αντιπαράθεση για να ελέγχεται ο λαός, είναι η (εξουσιαστική) πραγματικότητα. 

Δηλαδή, το πρόβλημα, εν προκειμένω, είναι, ότι ο βάρβαρος της Ελληνικής Βουλής (δηλαδή, ο κόκκινος Αλέξης και η κοινοβουλευτική του ομάδα) εντάχθηκε πλήρως στην εικονικότητα της μάχης, όπως την κληρονόμησε, από τα 30 χρόνια της αλληλοδιαδοχής ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και υιοθετώντας, πλέον, τις στρεβλές έννοιες της «πολιτικής δράσης» και της «πολιτικής ευθύνης», προσπαθεί (ή θέλει να δείχνει ότι προσπαθεί) να βάλλει κατά των τανκς της Τρόϊκας (που επανδρώνονται από τους εδώ τοποτηρητές-κυβερνήτες) με άσφαιρα και σφεντόνες…

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κυριολεκτικά πολιτικό πρόβλημα, όχι μόνο της παρούσας πολιτικής συγκυρίας αλλά συνολικά, της ελληνικής πολιτικής ζωής.

Για να το πούμε απλά, όπως το έγραφε και ο Δημήτρης Τσάτσος, το πολιτικό σύστημα, όπως και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, φορά στολές διαφόρων χρωμάτων. Ζούμε σε μια ένστολη κοινωνία. Μεταξύ των στολών, όμως, υπάρχει αλληλεγγύη. Και αυτή η αλληλεγγύη δεν φαίνεται να μπορεί να διαρραγεί, οποιοδήποτε κι αν είναι το χρώμα της στολής που φορά η αξιωματική αντιπολίτευση.

Γιατί τελικά, όλες οι στολές, παίζουν στο ίδιο σύστημα, όπως όλες οι ομάδες ποδοσφαίρου παίζουν στο ίδιο πρωτάθλημα. Δεν έχει σημασία ποιος κερδίζει και ποιος χάνει γιατί, τελικά, η συμμετοχή όλων αυτών των ομάδων, νομιμοποιεί την στέψη και την ύπαρξη του εκάστοτε πρωταθλητή. 

Και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος «να τινάξει το πρωτάθλημα στον αέρα» δηλώνοντας την παραίτησή του από τα έδρανα της Βουλής.

Γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού κάθε μανδαρίνου της καθεστηκυίας τάξης, ο πραγματικός εχθρός είναι άλλος. Και ο εχθρός αυτός, αν και είναι απολύτως γνωστός, ορισμένος και σαφής, υπό συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να είναι εντελώς ανεξέλεγκτος: Ο λαός.

Ενόψει του «εχθρού» αυτού, η αλληλεγγύη των στολών και των χρωμάτων όλου του φάσματος του πολιτικού συστήματος αποκτά την όψη της αναγκαιότητας. Βλέπετε, η διασφάλιση του πολιτικού μανδαρινισμού, που τυραννά αυτό τον τόπο, απαιτεί αλληλεγγύη και συναινέσεις.

Το μόνο που, τελικά, μεταβάλλεται σε αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο των χρωμάτων είναι μόνο η διαρκώς πιο κόκκινη χροιά του.

Κι αυτό, όχι εξαιτίας του κόκκινου Αλέξη.

Αυτό, εξαιτίας του αίματος που χύνουν κάθε μέρα, Έλληνες και Ελληνίδες, που περίμεναν την λύτρωσή τους από τον οικονομικό κατακτητή αλλά τελικά, βρήκαν ως μόνη διέξοδο το αδιέξοδο: Την αυτοκτονία.

Αλλά στο θέατρο σκιών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, το αίμα των πολιτών χρησιμοποιείται μόνο για ντεκόρ στο μπαλκόνι των πανηγυρικών λόγων... 

Υπόδειγμα αίτησης του Ν.3869/2010

Πήρα την απόφαση να δημοσιεύσω ένα υπόδειγμα αίτησης για υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα (Ν.3869/2010) θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα συνδράμω τόσο τους συμπολίτες μου, στην διεκδίκηση των δικαίων τους, όσο και τους συναδέλφους μου, για την ευπρόσωπη υπεράσπιση των δικαίων των πελατών τους.

Με εκτίμηση και ευχές για καλή επιτυχία και βέβαια...Καλό μήνα! :)


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Η εν λόγω ανάρτηση έχει γίνει την 1η Νοεμβρίου 2012. Το υπόδειγμα αυτό αναφερόταν στον Ν.3869/2010 πριν την τροποποίησή του με τον Ν.4161/2013. Στον παρόντα χρόνο (18-7-2013) εκτιμώ, ότι το υπόδειγμα αυτό δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του νέου νόμου. Η ανάρτηση διατηρείται χάριν της συνέχειας των αναρτήσεων και όχι επειδή έχει, πλέον, κάποια συγκεκριμένη πρακτική αξία. Στο προσεχές διάστημα θα αναρτήσω ένα νέο υπόδειγμα, ώστε να πληρούνται οι προϋποθέσεις που τάσσει ο νέος νόμος, προκειμένου για την παραδεκτή, βάσιμη και ορισμένη άσκηση των δικαιωμάτων των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Έχει ήδη αναρτηθεί νέο υπόδειγμα, επί τη βάσει των τροποποιήσεων που επέφερε ο Ν. 4161/2013, ΕΔΩ

Υπόδειγμα αίτησης υπερχρεωμενων φυσικών προσώπων