Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Υπόδειγμα 4161/2013

Το είχα υποσχεθεί και (με καθυστέρηση, είναι η αλήθεια) το αναρτώ. Ελπίζω να βοηθήσει και σε κάθε περίπτωση να φανεί χρήσιμο, ώστε να προκύψει κάτι ακόμα καλύτερο, πληρέστερο και αρτιότερο από κάθε άποψη.

Για όποιον θέλει να το διαβάσει, ας στραφεί στο ενσωματωμένο παράθυρο, ακριβώς παρακάτω.

Για όποιον θέλει να το κατεβάσει, σαν επεξεργάσιμο κείμενο, ας κάνει κλικ εδώ




ΥΓ: ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!
Λογικά, θα τα ξαναπούμε... από του χρόνου...

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Εισήγηση Ειρηνοδίκη Φαρσάλων κ. Αθανασίου Μπλάντα: «Ο έλεγχος από τον Δικαστή του πραγματικού ύψους της απαίτησης, ειδικά στη περίπτωση των οφειλών σε ξένο νόμισμα»

Ακολουθεί η Εισήγηση του Ειρηνοδίκη Φαρσάλων, κου Αθανασίου Μπλάντα, σχετικά με τον έλεγχο από τον Δικαστή του πραγματικού ύψους της απαίτησης, ειδικά στη περίπτωση των οφειλών σε ξένο νόμισμα, όπως η Εισήγηση αυτή δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας, την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε κάνοντας κλικ ΕΔΩ.

Η εισήγηση είναι σημαντική γιατί για πρώτη φορά (τουλάχιστον εξ όσων έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου) ένας Δικαστικός λειτουργός αναφέρεται σε δανειακές απαιτήσεις που προέκυψαν από δάνειο σε συνάλλαγμα, όπως ιδίως οι οφειλές σε Ελβετικό Φράγκο.

Ακολουθεί το κείμενο της Εισήγησης


Εισήγηση του Ειρηνοδίκη Φαρσάλων, κου Α. Μπλάντα

Η Οδηγία για τη διατήρηση προσωπικών δεδομένων, μη συμβατή με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

Σύμφωνα με τον Γενικό Εισαγγελέα, η Οδηγία συνιστά κατάφωρη επέμβαση στο δικαίωμα προστασίας της ιδιωτικής ζωής καθώς επιβάλλει στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, υποχρέωση συλλογής και διατήρησης δεδομένων κίνησης και θέσης των ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

Ο Γενικός Εισαγγελέας τονίζει ότι η αξιοποίηση των δεδομένων αυτών καθιστά δυνατή την πιστή και εξαντλητική καταγραφή ενός σημαντικού τμήματος της συμπεριφοράς ενός προσώπου που εμπίπτει αυστηρά στη σφαίρα της ιδιωτικής του ζωής ή ακόμη και την πλήρη και πιστή καταγραφή του συνόλου της ταυτότητάς του. Παράλληλα, αυξάνεται ο κίνδυνος τα διατηρούμενα δεδομένα να χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο παράνομο, που να συνιστά πλήγμα για την ιδιωτική ζωή ή γενικά κατά τρόπο απατηλό ή κακόβουλο. Το θέμα ανακύπτει ως ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς τα δεδομένα δεν διατηρούνται από τις δημόσιες αρχές ή έστω υπό τον άμεσο έλεγχό τους αλλά από τους ίδιους τους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

Επιπλέον η Οδηγία δεν προβλέπει ότι τα δεδομένα πρέπει να διατηρούνται στο έδαφος κράτους-μέλους και κατά συνέπεια είναι δυνατή η αποθήκευσή τους σε μη προκαθορισμένες τοποθεσίες του κυβερνοχώρου.

Όπως τονίζεται στην έκθεση του Γενικού Εισαγγελέα, ο νομοθέτης θα έπρεπε να ορίσει τις θεμελιώδεις αρχές βάσει των οποίων θα καθοριστούν οι ελάχιστες εγγυήσεις σχετικά με την πρόσβαση στα συλλεγόμενα και διατηρούμενα δεδομένα και την αξιοποίησή τους.
Ωστόσο, η Οδηγία η οποία άλλωστε δεν ρυθμίζει την πρόσβαση στα συλλεγόμενα και διατηρούμενα δεδομένα ή την αξιοποίησή τους, αναθέτει στα κράτη-μέλη τον καθορισμό και τη θέσπιση των εγγυήσεων αυτών και κατά συνέπεια δεν τηρεί την επιταγή του Χάρτη ότι κάθε περιορισμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων πρέπει να προβλέπεται από το νόμο.

Η προϋπόθεση αυτή δεν έχει μόνο τυπικό χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, ο νομοθέτης της ΕΕ, οφείλει να αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί καθορίζοντας τουλάχιστον τις αρχές που πρέπει να διέπουν τον καθορισμό, τη θέσπιση και την εφαρμογή των εγγυήσεων αυτών, καθώς και τον έλεγχο της τήρησής τους. Ο καθορισμός των εγγυήσεων παρέχει τη δυνατότητα εκτίμησης των συνεπειών της επέμβασης αυτής στην άσκηση θεμελιώδους δικαιώματος και ως εκ τούτου αποτελεί το κριτήριο βάσει του οποίου εξετάζεται το κύρος της έναντι των Συνθηκών.

Τέλος, ο Γενικός Εισαγγελέας διαπιστώνει ότι η Οδηγία δεν είναι συμβατή με την αρχή της αναλογικότητας καθώς υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να εξασφαλίζουν τη διατήρηση των δεδομένων επί ένα χρονικό διάστημα, η μέγιστη διάρκεια του οποίου ορίζεται στα 2 χρόνια.

Προτείνει, ωστόσο, την αναστολή των συνεπειών της διαπίστωσης της έλλειψης κύρους προκειμένου ο νομοθέτης της Ένωσης να λάβει, εντός εύλογου χρόνου, τα απαιτούμενα μέτρα για τη θεραπεία της έλλειψης αυτής.

Ο Γενικός Εισαγγελέας υποστηρίζει ότι η Οδηγία αυτή επιδιώκει έναν απόλυτα θεμιτό απώτερο σκοπό, ο οποίος συνίσταται στην εξασφάλιση της διαθεσιμότητας των συλλεγόμενων και διατηρούμενων δεδομένων με σκοπό τη διερεύνηση, διαπίστωση και δίωξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων. Ωστόσο, δεν εντοπίστηκε, στις απόψεις που προβλήθηκαν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, κανένα στοιχείο που να δικαιολογεί επαρκώς την ανάγκη διατήρησης των δεδομένων στα κράτη-μέλη.

Αυτό που προτείνει ο Γενικός Εισαγγελέας σε σχέση με την αναστολή των συνεπειών της έλλειψης που διαπιστώθηκε είναι, κατόπιν σταθμίσεως των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, την αναστολή των συνεπειών έως ότου ληφθούν τα μέτρα που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της έλλειψης κύρους, διευκρινίζοντας ότι αυτό πρέπει να συμβεί σε εύλογο χρόνο καθώς δεν αμφισβητείται η σημασία και ο επείγων χαρακτήρας.

Έτσι, το κύρος της Οδηγίας 2006/24 αίρεται λόγω ανεπαρκούς καθορισμού των εγγυήσεων που διέπουν τα στοιχεία τα οποία συλλέγονται και διατηρούνται, ενώ τα κράτη-μέλη είναι εκείνα που μπορούν να αντιμετωπίσουν επίσης το συγκεκριμένο ζήτημα κατά τη μεταφορά της Οδηγίας στην εσωτερική νομοθεσία.

Πηγή: Lawnet

ΔΕΕ Υποθέσεις C-537/12 και C-116/13: Εξέταση καταχρηστικότητας και στο στάδιο της εκτέλεσης

1) Η οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι προσκρούει σε αυτήν κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία δεν παρέχει την εξουσία στον δικαστήριο εκτελέσεως, στο πλαίσιο διαδικασίας εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως, ούτε εξετάσεως, αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αιτήσεως του καταναλωτή, του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας περιλαμβανόμενης στη σύμβαση από την οποία προκύπτει η οφειλή της οποίας ζητείται η εξόφληση και στην οποία στηρίζεται ο εκτελεστός τίτλος, ούτε λήψεως προσωρινών μέτρων, μεταξύ των οποίων, της αναστολής της εκτελέσεως, όταν η λήψη των μέτρων αυτών είναι αναγκαία για την διασφάλιση της πλήρους αποτελεσματικότητας της οριστικής αποφάσεως του δικαστηρίου της αντίστοιχης επί της ουσίας διαδικασίας, το οποίο είναι αρμόδιο να εξετάσει τον καταχρηστικό χαρακτήρα της ρήτρας αυτής.


2) Το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 93/13, καθώς και τα σημεία 1, στοιχεία ε΄ και ζ΄, και 2, στοιχείο α΄, του παραρτήματος αυτής έχουν την έννοια ότι, για να εκτιμηθεί ο καταχρηστικός χαρακτήρας ρήτρας περί πρόωρης καταγγελίας συμβάσεως ενυπόθηκου δανείου, όπως αυτής των κυρίων δικών, έχουν, μεταξύ άλλων, ουσιώδη σημασία:


– το ζήτημα αν η δυνατότητα του επαγγελματία για τη μονομερή καταγγελία της συμβάσεως εξαρτάται από την αθέτηση εκ μέρους του καταναλωτή ουσιώδους υποχρεώσεως στο πλαίσιο της επίμαχης συμβατικής σχέσεως·

– το ζήτημα αν η δυνατότητα αυτή προβλέπεται για περιπτώσεις κατά τις οποίες η αθέτηση αυτή έχει αρκούντως σοβαρό χαρακτήρα σε σχέση με τη διάρκεια και το ποσό του δανείου·

– το ζήτημα αν η εν λόγω δυνατότητα παρεκκλίνει των κανόνων που ισχύουν ελλείψει συμφωνίας μεταξύ των μερών, οπότε καθίσταται δυσχερέστερη για τον καταναλωτή, έχοντας υπόψη τα δικονομικά μέσα που διαθέτει, η πρόσβαση στη δικαιοσύνη καθώς και η άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας, και

– το ζήτημα αν το εθνικό δίκαιο προβλέπει κατάλληλα και αποτελεσματικά μέσα τα οποία καθιστούν δυνατό για τον καταναλωτή που θίγεται από την εφαρμογή της εν λόγω ρήτρας να αντισταθμίσει τις συνέπειες της μονομερούς καταγγελίας της συμβάσεως δανείου.

Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να προβεί στην εκτίμηση αυτή, σε συνάρτηση με όλα τις ιδιαίτερες περιστάσεις της διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί.


ΔΕΕ - Υπόθεση C-397/11: Ακόμα και στο Εφετείο, υποχρέωση αυτεπάγγελτης εξέτασης της καταχρηστικότητας ρήτρας

Η οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι, εφόσον εθνικό δικαστήριο το οποίο επιλαμβάνεται κατ’ έφεση διαφοράς αφορώσας το κύρος ρητρών που περιέχονται σε σύμβαση συναφθείσα μεταξύ ενός επαγγελματία και ενός καταναλωτή, βάσει εντύπου καταρτισθέντος εκ των προτέρων από τον εν λόγω επαγγελματία, έχει την εξουσία, σύμφωνα με τους εσωτερικούς δικονομικούς κανόνες, να εξετάζει κάθε λόγο ακυρότητας ο οποίος απορρέει σαφώς από τα υποβληθέντα πρωτοδίκως στοιχεία και, ενδεχομένως, να χαρακτηρίζει εκ νέου, με γνώμονα τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, τη νομική βάση της οποίας γίνεται επίκληση προκειμένου να αποδειχθεί η ακυρότητα των ρητρών αυτών, πρέπει να εκτιμήσει, αυτεπαγγέλτως ή χαρακτηρίζοντας εκ νέου τη νομική βάση της αγωγής, τον καταχρηστικό χαρακτήρα των εν λόγω ρητρών υπό το πρίσμα των κριτηρίων της οδηγίας αυτής.


2) Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής ο οποίος διαπιστώνει τον καταχρηστικό χαρακτήρα μιας συμβατικής ρήτρας οφείλει, αφενός, χωρίς να αναμείνει την υποβολή σχετικού αιτήματος του καταναλωτή, να συναγάγει όλες τις συνέπειες που απορρέουν, κατά το εθνικό δίκαιο, από τη διαπίστωση αυτή, ώστε να διασφαλίζεται ότι ο καταναλωτής αυτός δεν δεσμεύεται από τη ρήτρα αυτή, και, αφετέρου, να εκτιμήσει, κατ’ αρχήν βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, αν η οικεία σύμβαση μπορεί να εξακολουθήσει να υφίσταται χωρίς την εν λόγω ρήτρα.

3) Η οδηγία 93/13 έχει την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο το οποίο έχει διαπιστώσει αυτεπαγγέλτως τον καταχρηστικό χαρακτήρα μιας συμβατικής ρήτρας πρέπει, κατά το δυνατόν, να εφαρμόσει τους εσωτερικούς δικονομικούς κανόνες του κατά τρόπον ώστε να διασφαλίζεται ότι ο καταναλωτής δεν δεσμεύεται από τη ρήτρα αυτή.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

De Jure app 1.1 - Η εφαρμογή του blog

De Jure app 1.1
(Ημερομηνία δημιουργίας: 17-12-2013)

Μετά την πρώτη, απλή εφαρμογή (De Jure 0.1) που παρέπεμπε μόνο στις αναρτήσεις αυτού του blog και στο dikastis.gr, θεώρησα ότι είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα συγκεντρωτικό εργαλείο ενημέρωσης, με το οποίο ο κάθε νομικός θα έχει πρόσβαση σε όλη την επικαιρότητα, σε νομοθετικό και νομολογιακό επίπεδο, έτσι όπως αυτή διακινείται καθημερινά στο ίντερνετ.

Για το λόγο αυτό, δημιούργησα μια δεύτερη εφαρμογή, πάλι για λειτουργικό σύστημα android για έξυπνα κινητά τηλέφωνα και tablets, με την οποία γίνεται μια προσπάθεια να καλυφθούν περισσότερες απαιτήσεις ενημέρωσης, με αναφορές σε κάποιες από τις ιστοσελίδες στις οποίες απευθύνομαι εγώ για την ενημέρωσή μου.

Βεβαίως, κάθε πρόταση προσθήκης νέων πηγών ενημέρωσης, κάθε διόρθωση, κάθε παρατήρηση είναι a priori ευπρόσδεκτες και για το λόγο αυτό συμπεριελήφθη το email μου, ώστε να μπορεί οποιοσδήποτε να μου απευθύνεται προσωπικά.

Ελπίζοντας ότι θα την βρείτε χρήσιμη, παραθέτω μια λειτουργική προεπισκόπηση για να να έχετε μια πρώτη εικόνα του πώς δείχνει και πώς λειτουργεί αυτή η εφαρμογή και το link αλλά και τον QR code για να την κατεβάζετε απευθείας στην συσκευή σας.

Μπορείτε να την δείτε και να την κατεβάσετε από εδώ ή εναλλακτικά, μπορείτε κατευθείαν να την δοκιμάσετε από το ενσωματωμένο παράθυρο και να την κατεβάσετε, από τον παρακάτω σύνδεσμο.

Και οι δυο μέχρι τώρα εφαρμογές θα βρίσκονται εφεξής στη σελίδα εφαρμογών αυτού του blog με τίτλο "de jure app".



Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΠολΠρωτΚορίνθου 99/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής, λόγω παράλειψης της αιτίας πληρωμής

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, αποτελούμενο από τους Δικαστές, Δημήτριο Κουλαξίζη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Μαρία Λουτράρη, Πρωτοδίκη και Πάνο Μελανούρη Πρωτοδίκη-Εισηγητή, εξέδωσε την υπ' αριθμ 99/2013 απόφασή του με την οποία ακυρώνεται Διαταγή Πληρωμής, που εκδόθηκε επί τη βάσει ενός (φαινομενικά) αλληλόχρεου λογαριασμού, τον οποίο, όμως, το Δικαστήριο έκρινε ως κοινό δανεισμό. 

Με την παράλειψη αναφοράς της πραγματικής αιτίας πληρωμής η τράπεζα αποπειράθηκε να ωφεληθεί ανεπίτρεπτα προνόμια, όπως τον τρίμηνο ανατοκισμό των τόκων που ισχύει στον αλληλόχρεο λογαριασμό.

Για να κατεβάσετε την απόφαση, κάντε κλικ εδώ.

Για να διαβάσετε το κείμενο της απόφασης, δείτε στο ένθετο παράθυρο, ακριβώς παρακάτω

ΠολΠρωτΚορίνθου 100/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής, λόγω παράνομου υπολογισμού των τόκων επί έτους 360 ημερών

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, αποτελούμενο από τους Δικαστές, Δημήτριο Κουλαξίζη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Μαρία Λουτράρη, Πρωτοδίκη και Πάνο Μελανούρη, Πρωτοδίκη-Εισηγητή, εξέδωσε την υπ' αριθμ 100/2013 απόφασή του με την οποία ακυρώνεται Διαταγή Πληρωμής, λόγω παράνομου υπολογισμού των τόκων επί έτους 360 ημερών. 

Βάσιμα υποστηρίζεται η άποψη ότι οι διατάξεις του Ν. 2251/1994, για τους ΓΟΣ εφαρμόζονται ευθέως ή κατ' αναλογία κατά τον έλεγχο των τραπεζικών ΓΟΣ και μάλιστα ανεξάρτητα από το εάν ο πελάτης συναλλάσσεται με την τράπεζα στο πλαίσιο της επαγγελματικής ή και της εμπορικής του ιδιότητας, αρκεί να χαρακτηρίζεται η συγκεκριμένη συναλλαγή από ανισομέρεια, σε βάρος της διαπραγματευτικής δύναμης του πελάτη της τράπεζας.


Ο λόγος με τον οποίο ζητείται η ακύρωση της Διαταγής Πληρωμής λόγω υπολογισμού των τόκων επί έτους 360 ημερών είναι ορισμένος, καθώς προσδιορίζεται από την πλευρά των ανακοπτόντων το ποσοστό της επιβάρυνσης κατά 1,3889% επιπλέον τόκους.

Η επιβάρυνση αυτή δεν μπορεί, περαιτέρω, να υπολογιστεί από τους τηρούμενους λογαριασμούς και εγγραφές στα αποσπάσματα, με βάση τα οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής. 


Για να κατεβάσετε την απόφαση, κάντε κλικ εδώ



Για να διαβάσετε το κείμενο της απόφασης, δείτε στο ένθετο παράθυρο ακριβώς παρακάτω


ΠολΠρωτΚορίνθου 101/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής, λόγω παράνομου ανατοκισμού της εισφοράς του Ν.128/75

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, αποτελούμενο από τους Δικαστές, Αικατερίνη Μπετσικώκου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Δημήτριο Μπαγατέλα, Πρωτοδίκη και Μαρία Μουζάκη, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια, εξέδωσε την υπ' αριθμ 101/2013 απόφασή του με την οποία ακυρώνεται Διαταγή Πληρωμής, λόγω παράνομης κεφαλαιοποίησης και ανατοκισμού της εισφοράς του Ν. 128/75.

Ο παράνομος αυτός εκτοκισμός και ανατοκισμός γινόταν με την ενσωμάτωση της εισφοράς στο επιτόκιο υπολογισμού των πάσης φύσεως τόκων. Το ύψος της επιβάρυνσης αυτής δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τους τηρούμενους ελλιπώς λογαριασμούς και εγγραφές στα αποσπάσματα με βάση τα οποία εκδόθηκε η Διαταγή Πληρωμής.

Για να κατεβάσετε την απόφαση, κάντε κλικ εδώ

Για να διαβάσετε το κείμενο της απόφασης, δείτε στο ένθετο παράθυρο ακριβώς παρακάτω


ΠολΠρωτΚορίνθου 156/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής σε αλληλόχρεο λογαριασμό, λόγω παράλειψης αναφοράς της πραγματικής αιτίας πληρωμής

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Κορίνθου, αποτελούμενο από τους Δικαστές, Δημήτριο Κουλαξίζη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ευδοξία Πιστιόλα, Πρωτοδίκη και Θεοδώρα Βρεττού Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια, εξέδωσε την υπ' αριθμ 156/2013 απόφασή του με την οποία ακυρώνεται Διαταγή Πληρωμής, που εκδόθηκε επί τη βάσει ενός (φαινομενικά) αλληλόχρεου λογαριασμού, τον οποίο, όμως, το Δικαστήριο έκρινε ως κοινό δανεισμό. 

Με την παράλειψη αναφοράς της πραγματικής αιτίας πληρωμής η τράπεζα αποπειράθηκε να ωφεληθεί ανεπίτρεπτα προνόμια, όπως τον τρίμηνο ανατοκισμό των τόκων που ισχύει στον αλληλόχρεο λογαριασμό.

Για να κατεβάσετε την απόφαση, κάντε κλικ εδώ.

Για να διαβάσετε το κείμενο της απόφασης, δείτε στο ένθετο παράθυρο, ακριβώς παρακάτω


Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΕιρΑθηνών 8417/2013: Η τράπεζα είχε αποδεχτεί τον κίνδυνο. Ουσία βάσιμη αίτηση ασφαλιστικών νομής.

Με την 8417/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών διαπιστώνεται: 

1. Ότι δεν πιθανολογείται η ύπαρξη προσφάτων ή παρόντων πραγματικών περιστατικών που να μαρτυρούν παρόντα κίνδυνο φθοράς ή καταστροφής του οχήματος, αφού η καθ' ης έχει προβεί σε ασφάλιση αυτού για κάθε ζημία, την οποία ενδέχεται να προκαλέσει τρίτος ή να προκληθεί σε αυτό από τον εκάστοτε οδηγό του, ή από ανωτέρα βία ή τυχαιότητα.

2. Η Τράπεζα έχει ήδη αποδεχθεί από τον χρόνο που συνήψε την χρηματοδοτική σύμβαση με την δανειολήπτρια, ως ενδεχόμενο τον ανωτέρω κίνδυνο.

Σχόλιο: Προσωπικά, αυτή είναι η δεύτερη απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών (μετά την 221/2013), που η έννοια του "ηθικού κινδύνου" (ή moral hazard, κατά το αγγλοσαξωνικό δίκαιο) αναγνωρίζεται σε υπόθεση που χειρίστηκα, σε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων νομής κινητού που άσκησε τράπεζα κατά δανειολήπτη.  

Η έννοια του ηθικού κινδύνου δεν είναι ρητά θεσπισμένη στο εθνικό δίκαιο (ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που και στις δυο περιπτώσεις δεν γίνεται ρητή αναφορά και χρήση του όρου). Ωστόσο, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το μέγεθος του αναλαμβανόμενου κάθε φορά ηθικού κινδύνου από την τράπεζα αποτελεί πρόκριμα για τη διαπίστωση της τήρησης της αρχής του υπεύθυνου δανεισμού (η οποία είναι ρητά θεσπισμένη στο Ελληνικό δίκαιο). 

Όπως και να έχει η ανάληψη του ηθικού κινδύνου της δανειοδότησης φαίνεται ότι αρχίζει να αποτελεί ικανό όπλο, με το οποίο μπορεί να διαπιστωθεί η εκ των υστέρων ουσιαστική αβασιμότητα των επιδιώξεων της τράπεζας, που αποπειράται να παρουσιάσει ως νεόκοπους,  τους κινδύνους τους οποίους είχε ήδη αναλάβει από τη στιγμή της χρηματοδότησης. 


ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ: Όποιος θέλει να κατεβάσει την απόφαση, μπορεί να το κάνει από εδώ.
(η απόφαση είναι ακόμα ακαθαρόγραφη γι' αυτό και παρατίθεται το δημοσιευμένο σχέδιό της)

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Η ένσταση αοριστίας της τράπεζας στη δίκη της ανακοπής

Με τον προτεινόμενο ισχυρισμό επιχειρείται να αντιμετωπιστεί η ένσταση αοριστίας, την οποία  με μεγάλη ένταση προτείνουν τα πιστωτικά ιδρύματα στις δίκες ανακοπών, ιδίως όταν δεν υπάρχει οικονομική τεχνική έκθεση, σχετική με την πίστωση και δεν διαβλέπεται ως πιθανή η διενέργεια δικαστικής πραγματογνωμοσύνης.

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις η εν λόγω ένσταση γίνεται δεκτή από τα δικαστήρια (δυστυχώς, μάλλον κατά παράβαση του Νόμου, όπως θα δείτε στο κείμενο) με αποτέλεσμα μια, επί της ουσίας, νομιμοποίηση των παράνομων, καταχρηστικών, παραπλανητικών, αθέμιτων ή/και επιθετικών εμπορικών πρακτικών των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Με τον προτεινόμενο ισχυρισμό, συγκεκριμενοποιείται η ζημία, την οποία υφίσταται ο εκάστοτε καταναλωτής/δανειολήπτης, όχι σε ύψη επιμέρους κονδυλίων αλλά σε εντελώς διαφορετικής φύσεως διπλή ζημία: 

Πρώτον, λογίζεται ως ζημία ο μηχανισμός διαμόρφωσης του χρεωστικού υπολοίπου, δηλαδή η διαδικασία του υπολογισμού του και όχι το υπόλοιπο καθ' αυτό. Έτσι, σε περίπτωση που η διαδικασία διαμόρφωσης του υπολοίπου κριθεί παράνομη, το εκάστοτε φερόμενο ως χρεωστικό υπόλοιπο, που προέκυψε από την λειτουργία αυτού του μηχανισμού, στερείται νόμιμου ερείσματος. Κατ' αποτέλεσμα, εφόσον ο μηχανισμός παραγωγής του χρέους κριθεί παράνομος ή/και καταχρηστικός, δεν είναι νόμιμο και δυνατό να ζητηθεί η καταβολή του με την έκδοση Διαταγής Πληρωμής.

Δεύτερον, ως ζημία λογίζεται και η ίδια η έκδοση της Διαταγής Πληρωμής, κατά το μέρος που επιχειρείται η άσκηση δικονομικών και ουσιαστικών δικαιωμάτων και η παραγωγή εννόμων αποτελεσμάτων, από την λειτουργία του ως άνω παράνομου μηχανισμού διαμόρφωσης του ύψους της οφειλής. Με τον τρόπο αυτό ενδέχεται άλλωστε να ενεργοποιούνται και οι σχετικές διατάξεις για την τετελεσμένη απάτη στο ακροατήριο και σε βάρος του δανειολήπτη, ενώ όπου συναντάται υπέρβαση επιτοκίου ή/και υπολογισμός τόκου επί έτους 360 ημερών, δεν θα πρέπει να αποκλείεται και ο καταλογισμός τοκογλυφίας.

Με τον προτεινόμενο τρόπο, κατά την άποψή μου, δεν απαιτείται ειδικότερη αναφορά κονδυλίων, καθόσον, εν προκειμένω, πλήττεται ο μηχανισμός παραγωγής του χρέους, δηλαδή η αιτία της πληρωμής και όχι το ύψος του καθ' αυτό.

Ακολουθεί το κείμενο του ισχυρισμού, με την υπόμνηση ότι όλα όσα γράφονται εδώ δεν αποτελούν πανάκεια, αλλά επιδέχονται με ευχαρίστηση βελτιώσεις, με την ελπίδα για ταχεία μεταστροφή της νομολογίας, ώστε να συμβαδίζει με τον Νόμο και το Δίκαιο και τέλος με την ευχή για καλή επιτυχία σε όσες και όσους την μεταχειριστούν. 
  



Για όποιον χρειάζεται το κείμενο σε επεξεργάσιμη μορφή, ώστε να κάνει τις δικές του προσθήκες, διορθώσεις ή οτιδήποτε άλλο, μπορεί να το κατεβάσει από εδώ.

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

ΠολΠρωτΧαλκιδικής 83/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής λόγω ακυρότητας της δανειακής σύμβασης

Περίληψη: Καταναλωτής είναι ο τελικός αποδέκτης υπηρεσιών-προϊόντων Τράπεζας, αδιαφόρως αν αυτά προορίζονται για προσωπική ή επαγγελματική χρήση και ο εγγυητής που παρέχει εγγύηση στα πλαίσια μη επαγγελματικής του δραστηριότητας για εξυπηρέτηση όχι δικών του συμφερόντων, αλλά για την εξασφάλιση της οφειλής εμπόρου (βλ. Και ΑΠ 1332/2012).
(Δημοσίευση: ΝΟΜΟΣ)

Σχόλιο: Πρόκειται για μια απίθανη απόφαση από Δικαστές που ξέρουν και τολμούν να αποδίδουν Δικαιοσύνη και όχι από φορμαλιστές υπηρέτες νομιμοποιητικών μηχανισμών της όποιας νομιμοφανούς ανομίας. Δεν γράφω τίποτα άλλο. Διαβάστε την. Αξίζει!
  


Για να κατεβάσετε οτιδήποτε βρίσκετε σε αυτό το ιστολόγιο ανηρτημένο στο scribd, αρκεί να κάνετε εγγραφή στις υπηρεσίες του scribd.com (είναι δωρεάν) και στη συνέχεια να επιλέξετε  "download".

Για όποιον δεν επιθυμεί την παραπάνω διαδικασία μπορεί να κατεβάσει απευθείας μόνο την συγκεκριμένη απόφαση από εδώ ή εδώ (δεν έχω ανεβάσει όλα τα αναρτημένα έγγραφα στο Dropbox ή/και στο Google Drive λόγω έλλειψης χρόνου).

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Αποφάσεις υπερχρεωμένων Ειρηνοδικείου Ξυλοκάστρου

Από την αρχή του Ν. 3869/2010 έχω επιλέξει την οδό της ανάρτησης υποδειγμάτων και της συμβολής κάθε συναδέλφου στην προσπάθειά του ευπρόσωπα να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των πελατών του. Σε αυτή τη λογική, θεωρούσα ότι δεν πρέπει να αναρτώ αποφάσεις υπερχρεωμένων, στις οποίες έχω παρασταθεί (εκπροσωπώντας πάντοτε τον εκάστοτε αιτούντα).

Ωστόσο, επειδή αφενός το κάθε νομολογιακό δεδομένο έχει τη δική του αξία και χρησιμότητα και αφετέρου, επειδή έπεσε στην αντίληψή μου ότι κάποιοι "καλοί" συνάδελφοι φροντίζουν να διασπείρουν διάφορες "ομορφιές", αναρτώ τις δυο (2) πιο πρόσφατες αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Ξυλοκάστρου στις οποίες παραστάθηκα ως πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων, εκφράζοντας παράλληλα τον απεριόριστο θαυμασμό μου στην αξιοπιστία των απανταχού "πρόθυμων"...

Στην πρώτη απόφαση (147/2013 ΕιρΞυλοκάστρου) η δανειολήπτρια-αιτούσα όφειλε συνολικά το ποσό των 213.632,61€. Με την απόφαση θα καταβάλλει το ποσό των 63.750€ με τριετή περίοδο χάριτος και ύστερα με μηνιαίες καταβολές 312,50€ εκάστη για δέκα εφτά (17) χρόνια. Μείωση απαίτησης: 150.182,61€ 

Στη δεύτερη (148/2013 Ειρ Ξυλοκάστρου) η δανειολήπτρια-αιτούσα όφειλε συνολικά το ποσό των 68.632,76€. Με την απόφαση θα καταβάλλει το ποσό των 15.300€ με μηνιαίες καταβολές 127,50€ εκάστη για δέκα (10) χρόνια.
Μείωση απαίτησης: 53.332,76€

Ακολουθούν οι αποφάσεις:


Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

321/2013 Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης

Από την 16η σελίδα και ύστερα, η απόφαση είναι πραγματικά απολαυστική!
Ο κος Πρόεδρος του Πρωτοδικείου Ρεθύμνης με θαυμάσιο σκεπτικό διαπιστώνει σειρά αντισυνταγματικών νομοθετικών παρεμβάσεων σε πλήθος εκφάνσεων της ζωής μας και απογυμνώνει τον παράνομο νομοθέτη και τις εξίσου παράνομες στοχεύσεις και μεθοδεύσεις του.

Απλά αλλά θαυμάσια μαθήματα, λοιπόν, προστασίας της Συνταγματικής τάξης από τον κο Πρόεδρο του Πρωτοδικείου Ρεθύμνης. Παράδειγμα προς μίμηση, τολμώ να αποκαλέσω τέτοιες αποφάσεις. Πλην όμως λίγοι φαίνονται οι πρόθυμοι...

Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης, με ευχαριστίες στον καλό φίλο (δεν έχω την άδεια να αναρτήσω το όνομά του) που μου την έστειλε και δημόσιες απολογίες για την αδυναμία μου να βρώ έστω ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, για να τον συναντήσω από κοντά.

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Τειρεσίας και τραπεζικό απόρρητο

Η χρήση ΓΟΣ από τράπεζα για τη χορήγηση πίστωσης, με την οποία ο τελικός αποδέκτης του σκοπού της σύμβασης υποχρεούται να αποδεχτεί την συλλογή, διαχείριση και επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων, πέραν των άλλων παραβιάζει και τη διάταξη του άρθρου 5 παρ 1 του Συντάγματος, που καθιερώνει την ατομική ελευθερία, όψη της οποίας αποτελεί και η ευχέρεια του καθενός να επιλέγει ελεύθερα τη διαμόρφωση του περιεχομένου και των όρων της σύμβασης βάσει της οποίας επιθυμεί να δεσμευτεί, ελευθερία που αναγνωρίζεται άλλωστε ρητά και από το άρθρο 361ΑΚ (ΕφΑθ 147/2004, ΕΤρΑξΧρΔ 2004, 372 επ και ΝοΒ 2005, 289 επ. Αναλυτικά Καράκωστας (2004), 80, 94 επ και Δέλλιος (2005), 353 επ και Δίκαιο προστασίας καταναλωτών – Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Ελληνική εναρμόνιση – Ερμηνεία – Νομολογία, τόμος Ι, Β Δούβλη-Α. Μπώλου, εκδόσεις Σάκκουλα, 2008).

Δοθέντος ότι στο χώρο των τραπεζικών συναλλαγών η ανάγκη προστασίας της συμβατικής ισορροπίας και διασφάλισης της δικαιοπρακτικής αυτοδιάθεσης των αντισυμβαλλομένων των τραπεζών είναι ιδιαίτερα έκδηλη, λόγω της οικονομικής και οργανωτικής υπεροχής ή αλλιώς της εξουσιαστικής θέσης των τραπεζών, οι οποίες κατά κανόνα επιβάλλουν μονομερώς στους ασθενέστερους αντισυμβαλλομένους τους, στη βάση του «πάρε το ή άφησε το», την κατάρτιση τυποποιημένων συμβάσεων με προδιατυπωμένους από τις ίδιες (ή από τρίτους για λογαριασμό τους) γενικούς όρους, βάσιμα υποστηρίζεται η άποψη ότι οι διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 2251/1994 για τους ΓΟΣ εφαρμόζονται ευθέως ή κατ` αναλογία κατά τον έλεγχο των τραπεζικών ΓΟΣ και μάλιστα ανεξάρτητα από το εάν ο πελάτης συναλλάσσεται με την τράπεζα στο πλαίσιο της επαγγελματικής ή και της εμπορικής του ιδιότητας, αρκεί να χαρακτηρίζεται η συγκεκριμένη συναλλαγή από ανισομέρεια σε βάρος της διαπραγματευτικής δύναμης του πελάτη της τράπεζας. 

Συνεπώς, εφόσον η προσυπογραφή του εν λόγω Όρου τέθηκε ως προαπαιτούμενη από την Τράπεζα για τη σύναψη της δανειακής συμβάσεως, στη συναλλακτική λογική του «πάρ’ το ή άφησέ το», δίχως καν την –έστω και αντισυνταγματική (κατά το ευθέως ανάλογο περί της επιλογής θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες) δυνατότητα επιλογής και συναινέσεως του δανειολήπτη περί επεξεργασίας των προσωπικών του δεδομένων, καθιστά ήδη τον όρο παράνομο, άλλως άκυρο ως καταχρηστικό και ως τέτοιος θα πρέπει να αναγνωριστεί με απόφαση του Δικαστηρίου (έτσι και ΕφΑθ 147/2004, ΝοΒ 2005, σελ 289 επ).

Ακολουθεί η προσέγγιση του καθηγητή, Σπ. Ψυχομάνη επί των θεμάτων που ανακύπτουν από την λειτουργία της Τειρεσίας ΑΕ σε σχέση με τα προσωπικά δεδομένα και το τραπεζικό απόρρητο.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

ΜονΠρωτΑθ 11210/2013: Απορρίπτεται αίτημα για εγγραφή προσημείωσης υποθήκης

Με την εν λόγω απόφαση σταθμίζεται τόσο η προηγούμενη αίτηση του δανειολήπτη για την εξακολούθηση των καταβολών με μηνιαία δόση, μικρότερη της συμβατικά συμφωνημένης αλλά και το γεγονός ότι η αιτούσα-τράπεζα χορήγησε εξ αρχής το δάνειο δίχως εμπράγματη εξασφάλιση. 

Το Δικαστήριο απορρίπτει περαιτέρω τον ισχυρισμό περί καταδολιευτικών μεταβιβάσεων, λόγω του ότι η μεταβίβαση των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων παρίστατο ως η μόνη επωφελής πράξη αξιοποίησής τους.

Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης 

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Η Ελλάδα, τελικώς, πεθαίνει. Οι τράπεζες θα ζήσουν, όμως, όπως και να έχει...


Στην εγκύκλιο που έχει στείλει ο κύριος Στουρνάρας και η κυβέρνηση του σε όλα τα υπουργεία πριν την σύνταξη του κρατικού προϋπολογισμού έβαλε ανώτατο πλαφόν δαπανών ανά υπουργείο.

Εκείνο όμως που έχει μεγάλη αξία και πρέπει να τονιστεί είναι το γεγονός πως το υπουργείο οικονομικών θα διαθέσει δαπάνη ύψους 110.000.000 ευρώ για έξοδα εκταμίευσης δανείου του μηχανισμού στήριξης των τραπεζών EFSF.

Αναρωτιέται λοιπόν ο Ελληνικός λαός την ώρα που ο κύριος Στουρνάρας κόβει δαπάνες από τα νοσοκομεία σχολεία δημόσιες υπηρεσίες κόβει μισθούς και συντάξεις διαθέτει αυτό το τεράστιο ποσό για μεσιτείες που αφορούν την επιβίωση των τραπεζιτών; Δείτε το...



Από τα 98 δις ευρώ που σε χρεώσανε Ελληνικέ λαέ τα 48 δις πήγανε στις τράπεζες!





Δώσανε 49 δις ευρω για να στηρίξουν τις τράπεζες και θα τις πουλήσουν με 17 δις!!!




Τέτοια δημιουργική πολιτική κύριε Στουρνάρα να μας πείτε σε ποιο πανεπιστήμιο την μάθατε!
Κάνατε τις τράπεζες βιώσιμες και ο Ελληνικός λαός πεθαίνει και αυτοκτονεί!

Μάντεψε επίσης ποιος θα πληρώσει το χρέος από την έκδοση ομολόγων που είχε δώσει η κυβέρνηση Καραμανλη προς της τράπεζες. Μα φυσικά εσύ...



Πολλοί θα αναρωτηθούν ποιος είναι τελικά ο σχεδιασμός της κυβέρνησης περί μισθών και συντάξεων για το 2014, ας δουν τι προβλέπει η εγκύκλιος του υπουργείου οικονομικών προς όλα τα αρμόδια υπουργεία. Και επείδη τον τελευταίο καιρό ακούμε από κυβερνητικά χείλη πως δεν θα υπάρξουν άλλες περικοπές προφανώς ξέχασαν τον εφαρμοστικό νόμο που ψήφισαν και προβλέπει μειώσεις έως το 2016!



Τα νούμερα λένε πάντα την αλήθεια τι σε περιμένει Ελληνικέ λαέ. 2,3 δις επιπλεον άμεσους φόρους και 2,8 δις από περιστολή δαπανών σε μισθούς συντάξεις και υγειονομική περιθαλψη αυτό είναι το κοκτέιλ που μας ετοιμαζει η κυβερνηση σαμαρα



Η υποκρισία της πολιτικής δεν έχει τελειωμό και επειδή κάποιοι μας μιλούσαν για απολύσεις μόνο επιορκών δημοσίων υπαλλήλων δείτε τι λέει η έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής για το δημοσιονομικό πρόγραμμα της Ελλάδος το οποίο το υπογράψανε από το 2010 και στο οποίο προβλέπεται η απόλυση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015!



Και επειδή ο κύριος Σαμαράς και η κυβέρνηση του μας είπαν πως το 2014 η χώρα θα βγει στις αγορές ας δούμε λοιπόν τι λέει το προσχέδιο του τακτικού προύπολογισμού.



Ερωτηματικό επίσης παραμένει το πώς θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που προκύπτει, καθώς η κυβέρνηση το τοποθετεί στα 600 εκατ., η τρόικα το ανεβάζει στα 2-3 δις ευρώ και τελικά, σύμφωνα με πληροφορίες να «κλειδώσει» κοντά στο 1 δις .

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


Στο 68ο Δελτίο του Δημόσιου Χρέους όπως αυτό εκδόθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών και αφορά το χρέος μέχρι το τέλος του 2012 προσέξτε στη 2η σελίδα, το χρέος που γράφει:  Λίγο περισσότερα από 305 δις ευρώ. Εδώ όμως έχει γίνει μια μεγάλη... λαμογιά: Κοιτάξτε στην δεύτερη στήλη που αναγράφει: «Ομόλογα εκδοθέντα στην αγορά εσωτερικού. Στις 30/9/2012 το ποσό ήταν 113, 904 δις ευρώ και ξαφνικά τον Δεκέμβριο πέφτει στα 81,67 δις ευρώ!



Τεχνητή-πλασματική μείωση- λογιστικό κόλπο, προκειμένου οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών να μην εγγράψουν το ποσό των 35 περίπου δις ευρώ από απλήρωτα ομόλογα τα οποία τα αντάλλαξαν.(http://www.minfin.gr/pdf/Δελτίο68Ν.pdf)



Εξαφάνισαν δηλαδή το ποσό αυτό των 35 δις το οποίο όμως εκ των πραγμάτων θα αναγκαστούν να το εγγράψουν στο χρέος μέσα στους επόμενους μήνες όπως και έκαναν τον Ιούνιο δείτε το (http://www.minfin.gr/pdf/Δελτίο_Νο70.pdf): 


Η λογιστική αυτή απάτη έγινε σκοπίμως, εξαιτίας των 35 δις ευρώ που έλαβε η κυβέρνηση ως δάνειο από τους δανειστές τον περασμένο Δεκέμβριο και το οποίο χρησιμοποίησε για την περιβόητη ανακεφαλαίωση των Τραπεζών! 

Δεν ήθελαν λοιπόν να εμφανίσουν τα επιπλέον 35 δις ευρώ, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν πλαστή εικόνα για την οικονομία της χώρας. Αυτό μπορεί να το συμπεράνει κανείς, κάνοντας με μια εύλογη ερώτηση: 

Πώς είναι δυνατόν το χρέος από τον Ιούνιο του 2012 που ήταν 303 δις ευρώ να εμφανίζει αύξηση μόνον 2,5 (περίπου) δις μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν μάλιστα τον τελευταίο μήνα του 2012 λάβαμε δάνειο 35 δις ευρώ; Πήραμε δάνειο 35 δις ευρώ και το χρέος παρέμεινε στάσιμο; 

Η απάντηση είναι απλή: Η κυβέρνηση αντάλλαξε ομόλογα (ίσης περίπου αξίας με το δάνειο που πήρε) για να ισοσκελίσει τη διαφορά.


Συνεπώς, στα 305 δις ευρώ πρέπει να προσθέσουμε και τα 35 δις ευρώ του νέου δανείου Δεκεμβρίου, ώστε να είμαστε ακριβείς.


Άρα 305+35=340 δις ευρώ. Εάν σε αυτά τα 340 δις προσθέσουμε και τα 140 δις ευρώ από το δεύτερο πακέτο δανείου που πήγε στις Τράπεζες και το οποίο πήγε όλο στα ταμεία των Τραπεζών χωρίς να περάσει ούτε ένα ευρώ στην πραγματική οικονομία, τότε έχουμε: 340+140= 480 δις ευρώ.

Κρατήστε τα 480 δις ευρώ γιατί δεν τελειώσουμε, έχουμε συνέχεια. 

Για δείτε το Νο 65 Δελτίο Δημόσιου Χρέους του Υπουργείου Οικονομικών (http://www.minfin.gr/pdf/Δελτίο_Νο65.pdf): 



Τον Μάρτιο του 2012 το χρέος ήταν 280 (περίπου) δις ευρώ, για να εκτοξευτεί στα 303 (περίπου) δις ευρώ. Αυτή η απότομη εκτόξευση των 23 δις ευρώ μέσα σε ένα τρίμηνο, οφειλόταν στα 23 από τα 93 δις ευρώ που είχαν λάβει οι Τράπεζες ως δάνειο, προκειμένου να το διαθέσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και σε καταναλωτικά δάνεια.

Ως συνήθως, οι Τράπεζες δεν έδωσαν πάλι φράγκο αλλά το χρέος πέρασε όλο στις πλάτες του λαού. Άρα έχουμε 93-23=70 δις ευρώ. Και ο τελικός λογαριασμός χρέους, είναι: Τα 480 δις ευρώ που κρατήσαμε + 70= 550 δις ευρώ!!!


Ο Στουρνάρας συνεπώς είπε την αλήθεια, έστω και αν του ξέφυγε και μας φορτώνει τα 233 δις που είχαν πάρει οι τραπεζίτες μέχρι τον Απρίλιο του 2012!!!

Οπότε έχουμε Δημόσιο Χρέος 303 δις + 247 δις οι Τραπεζίτες = 550 δις. που ΕΧΟΥΜΕ(;;) πάρει!

 

Αυτά και άλλα πολλά στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που μπορείτε να το βρείτε παρακάτω:




Άλλο νομιμοποίηση κι άλλο Δικαιοσύνη

Εύχομαι, να μην βρεθεί κανείς κύριος ή/και κυρία Δικαστής στη θέση να πρέπει να αποκρούσει Διαταγή Πληρωμής τράπεζας που θα έχει εκδοθεί σε βάρος του/της, μετά επιταγής προς εκτέλεση.

Διότι τότε, θα προτείνω την αοριστία όλων των ισχυρισμών της ανακοπής, λόγω μη αναφοράς των ειδικότερων κονδυλίων. 

Και θα το κάνω με την ίδια θέρμη και συνέπεια, που το κάνουν οι δικαστικές αποφάσεις, που πέφτουν κατά καιρούς στην αντίληψή μου.

Και θα το κάνω συνειδητά, προκειμένου για την απόρριψη της ανακοπής και την εκκίνηση της κατάσχεσης και του πλειστηριασμού σε βάρος κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας του καθ' ου η Διαταγή.

Βλέπετε, αυτό το αποφευκτικό, δήθεν δικονομικό, πρόσχημα με το οποίο καθιερώθηκε στη χώρα η οιονεί αρνησιδικία, ένεκα "αοριστίας", και ήδη χρησιμοποιείται σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων δανειοληπτών, είναι απολύτως ανώδυνο όταν αφορά τον ανώνυμο, τον τρίτο, τον εκάστοτε πολίτη.

Αλλά είναι απολύτως επώδυνο, όταν θα το βιώσει ο κάθε δικάζοντας, ως αποδεικτική δυσχέρεια των ισχυρισμών του.

Εκτιμώ, λοιπόν, ότι, μόνο αν καταστεί βιωματική εμπειρία η θέση στην οποία έχει περιέλθει κάθε βαλλόμενος δανειολήπτης, του οποίου η οφειλή προσαυξήθηκε παράνομα δυνάμει παράνομων, άλλως άκυρων ως καταχρηστικών ΓΟΣ, τότε θα αρχίσει να αποδίδεται δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα.

Μέχρι τότε, η Δικαιοσύνη φαίνεται να δρα και εν τέλει, να είναι ο νομιμοποιητικός μηχανισμός της απόλυτης τραπεζικής παρανομίας.

Βέβαια, θα μου πείτε ότι Διαταγή Πληρωμής σε βάρος Δικαστή βγαίνει από σπάνια ως ποτέ. 
Αληθές είναι αυτό. 

Αλλά οι καιροί άλλαξαν και αλλάζουν μέρα με τη μέρα...

Και οι απογραφές έγιναν κανονικά, ωσάν να πρόκειται για δημοσίους υπαλλήλους, και οι σημαίες των "αγώνων" υπεστάλησαν, και οι πρώτες (μεγάλες, ομολογουμένως) μειώσεις ήδη έγιναν, και οι τράπεζες έχουν ξεμείνει από ρευστό (παρά την ανακεφαλαιοποίηση, με αποτέλεσμα να ελλείπει το στοιχείο της μέχρι πρότινος "ευελιξίας" έναντι πάντων, και ο νοών νοείτω...) και στο προσεχές μέλλον κανείς δεν εγγυάται, ότι οι αποδοχές θα παραμείνουν στα ύψη που είναι τώρα.

Ίσως, πάλι, να μου πείτε, ότι "κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει".
Πάντα, όμως, είχα την απορία, αν οι Ειρηνοδίκες και οι Πρωτοδίκες μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκουν στην ίδια συνομοταξία "κοράκων" με τους Εφέτες ή/και τους Αρεοπαγίτες. Και έχω βάσιμες υποψίες, ότι δεν υπάρχει ταυτότητα της συνομοταξίας. Μένει μόνο να αποδειχτεί στο εγγύς και απώτερο, πλην όμως αναπόφευκτο μέλλον...

Βλέπετε, η πραγματική διαφορά ανάμεσα στην ασφάλεια του σήμερα και την ανασφάλεια του αύριο είναι άλλη μια πολιτική απόφαση, ή αν το θέλετε διαφορετικά, άλλη μια τροϊκανή επιταγή/υπόδειξη/διαταγή. 

Και, δόξα τω Θεώ, στην Ελλάδα, τρόικα θα έχουμε έως το 2040, σύμφωνα με τα Μνημόνια...
Τρόικα από κάθε άποψη και σε κάθε επίπεδο...

Όταν, λοιπόν η λαίλαπα της οικονομικής κατάρρευσης θα συμπαρασύρει κυριολεκτικά τους πάντες, τότε, ως ηθική μου δικαίωση, εκτιμώ, ότι θα ακούγεται, από τα στόματα και τα γραπτά των συνταγματικώς ταχθέντων στην υπηρεσία της εξουσίας της Δικαιοσύνης, με σαφήνεια και ένταση, ο υπότιτλος τούτου του ιστολογίου που λέει επί λέξει: "Φοβάμαι μόνο τον αδιάβαστο, άτολμο και ευνουχισμένο Δικαστή, που δεν απονέμει Δικαιοσύνη αλλά διεκπεραιώνει εισπρακτικούς σκοπούς του Ελληνικού Δημοσίου και των τραπεζών..."

Μέχρι τότε, θα περιμένω, θα επιμένω και θα υπομένω, όπως όλοι.
Και όταν θα έρθει η ώρα θα ευχηθώ, καλά ξυπνητούρια.

Και μη μου πείτε ότι δεν ξέρατε...
Αφενός, θα επικαλούμαι τη νομολογία Σας!
Και αφετέρου, ο ισχυρισμός περί παράνομων, άλλως άκυρων ως καταχρηστικών ΓΟΣ, ήδη απορρίπτεται, λόγω, αφενός της γνώσης περί τα νομικά και αφετέρου...λόγω αοριστίας.

Καληνύχτα Σας...

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ΜονΠρωτΚορίνθου 102/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής λόγω καταχρηστικότητας επιτοκίου

Απόφαση επί ανακοπής (που δημοσιεύω μετά από σχετική άδεια που έλαβα από τον συνάδελφο και καλό μου φίλο, Θανάση Ράπτη, πληρεξούσιο δικηγόρο του ανακόπτοντος), με την οποία  ακυρώνεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου διαταγή πληρωμής λόγω καταχρηστικότητας επιτοκίου σε πιστωτική κάρτα.

Το σκεπτικό της απόφασης φαίνεται απλό αλλά απεναντίας, είναι θεαματικό και αξίζει συγχαρητηρίων! 

Ακολουθεί τους Νόμους, τη νομολογία, την δικαιϊκή αλλά και την κοινή λογική και άπτεται σημαντικών νομικών ζητημάτων τα οποία χειρίζεται με απίστευτη διαύγεια και ευθυκρισία!

Ειδικότερα, αξίζουν συγχαρητήρια στην κα Πρόεδρο, που, αφενός αντελήφθη την ομοιότητα λειτουργίας μιας πιστωτικής κάρτας με έναν αλληλόχρεο λογαριασμό και ως εκ τούτου, απέρριψε την ένσταση αοριστίας της τράπεζας (λόγω μη αναφοράς ειδικότερων κονδυλίων), αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του δανειολήπτη να αμφισβητήσει το σύνολο του φερόμενου ως χρεωστικού καταλοίπου, λόγω καταχρηστικότητας του επιτοκίου και αφετέρου, αναγνωρίζει ότι οι διατάξεις του Ν.2251/1994 (νόμος περί προστασίας των καταναλωτών) για τους ΓΟΣ εφαρμόζονται ευθέως ή κατ' αναλογία σε κάθε δανειολήπτη, ανεξάρτητα εάν ο εκάστοτε τραπεζικός πελάτης συναλλάσσεται με την Τράπεζα στο πλαίσιο της επαγγελματικής ή εμπορικής του δραστηριότητας, αρκεί να χαρακτηρίζεται η συγκεκριμένη συναλλαγή από ανισομέρεια σε βάρος της διαπραγματευτικής δύναμης του πελάτη της τράπεζας.

Ακολουθεί το κείμενο της αποφάσεως 

de jure app