Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σου μια πραγματική ιστορία. Μια ιστορία θεσμικής αποτυχίας. Μια ιστορία τρελή και τραγική μαζί, που μου προκαλεί τόσο έντονη αηδία, ώστε μόνος τρόπος για να το ξεπεράσω είναι να σου την αφηγηθώ.
Την 01-02-2017, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δίκασα ανακοπή κατά τα άρθρα 633 και 933 ΚΠολΔ, κατά της υπ' αριθ 33503/2014 Διαταγής Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και της από 05/09/2016 επιταγής προς εκτέλεση.
Η απαίτηση εφέρετο να απορρέει από δάνειο σε ελβετικό φράγκο, ύψους 450.229,11 CHF.
Κατά τη σύνταξη της ανακοπής πρότεινα:
α) τέσσεις (4) τυπικούς λόγους ανακοπής, συνιστάμενους σε παραβίαση δικαιοδοσίας, παραβίαση της αρχής του εγγράφου τύπου και σε διαδικαστικό απαράδεκτο που συνέτρεξε κατά την έκδοση της διαταγής πληρωμής, και
β) έντεκα (11) λόγους ουσίας, που αφορούσαν σχεδόν όλο το καταναλωτικό δίκαιο.
Για του λόγου το αληθές το δικόγραφο περιείχε πίνακα περιεχομένων από τον οποίο προκύπτει και το περιεχόμενό του που είχε ως εξής:
Για του λόγου το αληθές το δικόγραφο περιείχε πίνακα περιεχομένων από τον οποίο προκύπτει και το περιεχόμενό του που είχε ως εξής:
 |
| Η 1η σελίδα της ανακοπής με τα περιεχόμενα του δικογράφου |
 |
| Η 2η και η 3η σελίδα της ανακοπής με τα περιεχόμενα του δικογράφου |
Η ανακοπή εκδικάστηκε την 01-02-2017.
Για του λόγου το αληθες ιδού το απόσπασμα από την βάση δεδομένων "SOLON.GOV.GR"
 |
| Η δικάσιμος της ανακοπής |
Εν αναμονή αποφάσεως επί της νομίμως ασκηθείσας ανακοπής η αντίδικος προέβη σε αναγκαστική κατάσχεση ακινήτου της ανακόπτουσας και προσδιόρισε πλειστηριασμό για την 31-05-2017 στο Κατάστημα του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης. Ο πλειστηριασμός δεν διενεργήθηκε λόγω της αποχής των συμβολαιογράφων.
Στη συνέχεια, ορίστηκε νέα ημερομηνία πλειστηριασμού η 11-10-2017, πλην όμως ο πλειστηριασμός δεν πραγματοποιήθηκε λόγω της αποχής των συμβολαιογράφων.
Δυνάμει δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων κατ’ άρθρο 973 ΚΠολΔ (Ν. 4335/2015) προσδιόρισε νέα ημερομηνία πλειστηριασμού την 09-05-2018 και νέο τρόπο διενέργειας αυτού, αποκλειστικά δια ηλεκτρονικών μέσων, κατ’ άρθρο 973 ΚΠολΔ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με τον Ν. 4335/2015.
Στο μεταξύ, απόφαση επί της ανακοπής δεν υπήρχε. Η απόφαση επί της ανακοπής εκδόθηκε την 19-03-2018. Ήταν η υπ' αριθ 999/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Για του λόγου το αληθές, ιδού το απόσπασμα από την βάση δεδομένων "SOLON.GOV.GR"
 |
| Η έκδοση απόφασης μετά από 13,5 μήνες |
Επειδή κάθε μέρα ελέγχω τις υποθέσεις μου για τυχόν αποφάσεις, την ίδια ημέρα είδα την απόφαση. Αλλά το περιεχόμενό της μου ήταν άγνωστο. Το πλήρες κείμενο της απόφασης, που δημοσιεύτηκε την 19-03-2018, δεν υπήρχε, ούτε καν σε σχέδιο. Συνεργάτιδά μου μετέβη στην Ευελπίδων με εξουσιοδότησή μου, αλλά δεν της επετράπη καμία πρόσβαση στο κείμενο της απόφασης (είτε σε σχέδιο, είτε καθαρογραμμένη). Το περιεχόμενο της απόφασης το πληροφορήθηκα για πρώτη φορά από την συνάδελφο που παραστάθηκε για λογαριασμό της τράπεζας, μετά από τυχαία συνάντηση στην Ευελπίδων. Ενόψει της αναβολής της δίκης (και του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού που είχε στο μεταξύ προσδιοριστεί για την 09-05-2018) οι συνεργάτες μου, σχεδόν καθημερινά, μετέβαιναν στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητώντας να λάβουν ένα αντίγραφο της απόφασης. Επί 44 ημέρες δεν ήταν δυνατό να ληφθεί αντίγραφο της απόφασης.
Έτσι, υπέβαλα αίτημα επίσπευσης της διαδικασίας στο οποίο επεσήμανα ότι έχει προσδιοριστεί πλειστηριασμός επί ακινήτου επί τη βάσει της παραπάνω διαταγής πληρωμής για την 09-05-2018 κι επείγει να προκύψει το κείμενο της απόφασης, ώστε να υποβληθεί αίτημα αναστολής του πλειστηριασμού, με τη διαδικασία της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης (σύμφωνα με την νομολογία του ΑΠ).
Όταν τελικώς, έλαβα στα χέρια μου αντίγραφο της απόφασης διαπίστωσα ότι η συνάδελφος είχε δίκιο. Η απόφαση ανέβαλε την έκδοση απόφασης επί της ουσίας της υπόθεσης, μέχρις εκδόσεως αμετακλήτου αποφάσεως επί της Συλλογικής Αγωγής επί της οποίας εκδόθηκε η 334/2016 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Για του λόγου το αληθες, ιδού και το διατακτικό της απόφασης και η πράξη θεώρησης της λήψης επικυρωμένου αντιγράφου αυτής την ίδια ημέρα που μου επιτράπηκε η λήψη της.
  |
| Το διατακτικό της απόφασης |
 |
| Η εμφάνιση της απόφασης την 03-05-2018 και η αυθημερόν λήψη επικυρωμένου αντιγράφου |
Σε αυτήν ανέφερα όλο το παραπάνω ιστορικό. Δηλαδή, ανέφερα, ότι ασκήθηκε ανακοπή κατά του εκτελεστού τίτλου, ότι βραδύνει η επί της ουσίας έκδοση αποφάσεως επί των ανακοπών μου, ότι η εκδοθείσα απόφαση είναι μη οριστική, διότι αναβάλει την εκδίκαση της ανακοπής του 633 ΚΠολΔ και διότι παραπέμπει την ανακοπή του 933 ΚΠολΔ, περιέγραψα το ακίνητο και τις πράξεις εκτέλεσης, τόνισα ότι η αναστολή εκτέλεσης προβλέπεται από την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπέβαλα αίτημα για υποβολή προδικαστικού ερωτήματος το ΔΕΕ και ένσταση αντισυνταγματικότητας της κατάργησης του 938 ΚΠολΔ. Για του λόγου το αληθες, ιδού τα περιεχόμενα του δικογράφου της αιτούμενης προσωρινής ρύθμισης
 |
| Τα περιεχόμενα της αίτησης με την οποία ζητήθηκε η προσωρινή ρύθμιση της διαμορφωθείσας κατάστασης |
Ειδικότερα, για να θεμελιώσω την αίτησή μου περί προσωρινής ρύθμισης ισχυρίστηκα ότι η συζήτηση της ανακοπής έγινε στον χρόνο που ορίστηκε από το Δικαστήριο. Ότι εκδόθηκε απόφαση μετά από 13,5 μήνες από τη συζήτηση της ανακοπής. Ότι η αναστολή έχει ήδη νομολογηθεί από το ΔΕΕ. Ότι η αναστολή αποτελεί δικαιοδοτικό καθήκον του εθνικού δικαστή, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΔΕΕ και την Οδηγία 93/13. Ότι εν προκειμένω, η απόφαση δεν τελείωσε τη δίκη. Ότι ενόψει της καθυστέρησης της έκδοσης απόφασης από το Δικαστήριο, αποκαλύφθηκε κενό νόμου, διότι ο ιστορικός νομοθέτης του Ν. 4335/2015 κατήργησε το 938 ΚΠολΔ, αφού προηγουμένως περιέλαβε διάταξη σύμφωνα με την οποία απόφαση επί της ανακοπής θα έπρεπε να εκδίδεται εντός 2 μηνών από τη συζήτησή της. Ότι σε αυτή την περίπτωση ο καθ' ου η εκτέλεση θα είχε τη δικονομική δυνατότητα της εκ των υστέρων άσκησης έφεσης και αναστολής της εκτέλεσης με το 937 ΚΠολΔ. Ότι εν προκειμένω, δημιουργείται λειτουργικό παράδοξο, σύμφωνα με το οποίο ο ανακόπτων του οποίου η ανακοπή ερευνάται ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση από τον ανακόπτοντα του οποίου η ανακοπή απερρίφθη, καθώς ο δεύτερος έχει δυνατότητα αναστολής εκτελέσεως ενώπιον του Εφετείου την οποία ο πρώτος, παραδόξως, δεν έχει, παρόλο που η ανακοπή του δεν απερρίφθη. Ότι θα πρέπει να υποβληθεί προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ. Ότι ζητείται να κηρυχθεί αντισυνταγματική η κατάργηση του 938 ΚΠολΔ.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, κάποιους από τους παραπάνω ισχυρισμούς μου, τους επανέλαβε στην απόφαση, ως ακολούθως
 |
| Οι ισχυρισμοί που προτάθηκαν στη δίκη της αιτηθείσας προσωρινής ρύθμισης, όπως τους περιγράφει η υπ' αριθ 6880/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης |
Εντελώς τυχαία, ξέχασε να λάβει υπόψη του, ότι η αναστολή έχει ήδη νομολογηθεί από το ΔΕΕ. Ότι η αναστολή αποτελεί δικαιοδοτικό καθήκον του εθνικού δικαστή, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΔΕΕ και την Οδηγία 93/13. Ξέχασε δε να απαντήσει και στο αίτημα να υποβληθεί προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ, καθώς και στο αίτημα να κηρυχθεί αντισυνταγματική η κατάργηση του 938 ΚΠολΔ.
Άλλως τα απέρριψε σιγή...
Επί της αίτησης αυτής εκδόθηκε η υπ' αριθ 6880/2018 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Η οποία επανέλαβε διαπίστωσε ως βάσιμους όλους τους ισχυρισμούς που προτάθηκαν, μέσω της μείζονος πρότασης που συνέταξε η οποία είχε επί λέξει ως εξής
 |
| Η μείζων πρόταση της υπ' αριθ 6880/2018 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης |
Και μετά από αυτά...απέρριψε την αίτηση προσωρινής ρύθμισης, λόγω αοριστίας, διότι δεν αναφέρονταν οι λόγοι της ανακοπής, ώστε το δικαστήριο να εκτιμήσει και να πιθανολογήσει την βασιμότητά τους! Ιδού το απόσπασμα της απόφασης του παραπάνω Δικαστηρίου
 |
| Ο λόγος απόρριψης της αίτησης προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης |
Αγαπημένο ημερολόγιο,
Θα με ρωτήσεις γιατί σου τα λέω όλα αυτά.
Η απάντηση είναι γιατί σήμερα, 09-05-2018, το ακίνητο της ανακόπτουσας εκπλειστηριάστηκε.
Και πλειοδότησε η τράπεζα.
Και κατακυρώθηκε στην τράπεζα το ακίνητο.
Ενώ όλες οι ανακοπές της δεν έχουν απορριφθεί.
Για την ακρίβεια, δεν έχουν καν δικαστεί.
Χωρίς να ευθύνεται για αυτό η ανακόπτουσα.
Χωρίς να ευθύνεται για αυτό η ανακόπτουσα.
Αδυνατώ να χωνέψω ότι βγήκε απόφαση μετά από 13,5 μήνες αλλά το κόστος της λειτουργικής αδυναμίας της δικαιοσύνης καλούνται να το επωμιστούν οι πολίτες.
Αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, το οποίο ΔΕΝ δίκαζε αίτηση αναστολής επί ανακοπής και το οποίο εξάλλου, ως προς την ανακοπή είναι κατά τόπο και καθ' ύλην αναρμόδιο δικαστήριο, απέρριψε το αίτημα προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, αφού προηγουμένως, το στρέβλωσε, ωσαν να εκδικάζει αναστολή του 632 ΚΠολΔ.
Αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ζητούσε να πιθανολογήσει την βασιμότητα των λόγων της ανακοπής, που ήδη ερευνάται από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Και πάντως, προφανώς δεν ήταν αβάσιμη η ανακοπή, διότι διαφορετικά θα είχε ήδη απορριφθεί από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών!
Αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, στο οποίο η υπόθεση εισήχθη με τη γενική δωσιδικία των ασφαλιστικών μέτρων απαίτησε να πιθανολογήσει την βασιμότητα των λόγων της ανακοπής, βασιμότητα που απομένει να κριθεί από τον Άρειο Πάγο, σύμφωνα, άλλωστε και με την αναβλητική απόφαση!
Αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ξέχασε να λάβει υπόψη του, ότι η αναστολή εκτέλεσης στο πλαίσιο εφαρμογής της Οδηγίας 93/13 έχει ήδη νομολογηθεί από το ΔΕΕ ως αυτεπαγγέλτως ασκούμενο δικαιοδοτικό καθήκον του εθνικού δικαστή, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΔΕΕ και την Οδηγία 93/13.
Αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ξέχασε να απαντήσει στο αίτημα να υποβληθεί προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ, το οποίο, δοθέντος ότι η απόφασή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης δεν προσβάλλεται με ένδικα μέσα, ήταν υποχρεωτικό για το δικαστήριο, εφόσον υπεβλήθη το σχετικό αίτημα νομίμως (βλ άρθρο 12 της Σύστασης).
Αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ξέχασε να απαντήσει στο αίτημα να κηρυχθεί αντισυνταγματική η κατάργηση του 938 ΚΠολΔ.
Άλλως, αδυνατώ να χωνέψω ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, απέρριψε σιγή τα παραπάνω αιτήματα, αποδίδοντας νέες διαστάσεις στην συνταγματική επιταγή περί αιτιολόγησης των δικαστικών αποφάσεων.
Αδυνατώ να χωνέψω την εκ θεμελίων κατάρρευση των θεσμών της χώρας, την έλλειψη προσωπικοτήτων, τον βιασμό θεσμών και νόμων, υπέρ αυτών που με τα προϊόντα τους και τις τακτικές τους δημιούργησαν την κρίση.
Και όταν αδυνατώ να χωνέψω κάτι, γίνομαι δύστροπος.
Ξεχνάω τους καλούς τρόπους, την αστική αβρότητα, τον επαγγελματικό κυνισμό.
Βλέπεις, δεν αδιαφορώ για τους θεσμούς, έστω κι αν από μόνοι τους φροντίζουν να εκπίπτουν. Απεναντίας. Στοχοπροσηλώνομαι στην αποκατάστασή τους.
Με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος.
Μέχρι την τελική δικαίωση.
Όχι τη δική μου.
Της νομιμότητας.
ΥΓ: Οι περισσότεροι δικηγόροι ίσως δεν θα έγραφαν τίποτα από τα παραπάνω. Αλλά δεν ανήκω σε αυτούς. Δεν φοβάμαι μην τσαλακώσω την εικόνα μου. Κάθε νίκη και κάθε ήττα δείχνουν ότι γίνεται ένας τεράστιος αγώνας. Και σε αυτό τον αγώνα θα δίνω ότι έχω, για όσο αντέξω.
