ΠΠ Γυθείου 19/2017: Μερική ακύρωση τοκοχρεολυτικού δανείου

Με την υπ' αριθ 19/2017 απόφασή του το Πολυμελές Πρωτοδικείο Γυθείου επί αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής, αναγνώρισε ως άκυρους τους ΓΟΣ:

α) Περί υπολογισμού των τόκων επί έτους 360 ημερών.

Ο ΓΟΣ αναγνωρίστηκε ως άκυρος, αφενός λόγω αδιαφάνειας, η οποία (κατά το αρ 6 του Ν. 2251/1994) επιβάλλει οι ΓΟΣ να είναι διατυπωμένοι κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή, ώστε ο απρόσεκτος ως προς την ενημέρωσή του αλλά διαθέτων τη μέση αντίληψη καταναλωτής, να γνωρίζει τις συμβατικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, ιδίως όσον αφορά τη σχέση παροχής και αντιπαροχής (όμοια, προς τούτο με την ΑΠ 430/2005) και αφετέρου (με νέα θεμελίωση) ως εμπίπτουσα στην περίπτωση ια της παρ 7 του αρ 2 του Ν. 2251/1994, αφού αφήνει το τίμημα αόριστο και δεν επιτρέπει τον προσδιορισμό του με κριτήρια εύλογα και σαφώς προσδιορισμένα στη σύμβαση.

β) Περί της δυνατότητας της τράπεζας να μεταβάλει μονομερώς το επιτόκιο υπερημερίας, σε περίπτωση καταργήσεως της ΠΔΤΕ 2393/96. 

Ο ΓΟΣ αναγνωρίστηκε ως άκυρος, αφενός, λόγω αντίθεσης στην αρχή της διαφάνειας, η οποία (κατά το αρ 6 του Ν. 2251/1994) επιβάλλει οι ΓΟΣ να είναι διατυπωμένοι κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή, ώστε ο απρόσεκτος ως προς την ενημέρωσή του αλλά διαθέτων τη μέση αντίληψη καταναλωτής, να γνωρίζει τις συμβατικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, ιδίως όσον αφορά τη σχέση παροχής και αντιπαροχής και αφετέρου, ως εμπίπτων στην περίπτωση ια της παρ 7 του αρ 2 του Ν. 2251/1994, αφού αφήνει το τίμημα αόριστο και δεν επιτρέπει τον προσδιορισμό του με κριτήρια εύλογα και σαφώς προσδιορισμένα στη σύμβαση.

γ) Περί της διπλής επιβολής της εισφοράς του Ν. 128/1975.

Ο ΓΟΣ αναγνωρίστηκε ως παράνομος, κατά το υπερβάλλον , ήτοι κατά το 0,60%, αφού στην ένδικη περίπτωση, το επιτόκιο υπερημερίας προσδιοριζόταν όχι σε 2,5% (όπως ορίζει η ΠΔΤΕ 2396/96) αλλά στο συμβατικό επιτόκιο προστίθετο 2,5% και η εισφορά του Ν. 128/1975 (η οποία, όμως είχε ήδη συμπεριληφθεί στο συμβατικό επιτόκιο!). Έτσι, η διπλή επιβάρυνση των δανειοληπτών με την εισφορά του Ν. 128/1975, προκάλεσε παράνομη υπέρβαση του ανώτατου επιτρεπόμενου επιτοκίου υπερημερίας κατά 0,60%.

δ) Περί ανατοκισμού της εισφοράς του Ν. 128/1975.

Αν και η απόφαση έκρινε επιτρεπτή την μετακύλιση της εισφοράς του Ν. 128/1975, αναγνώρισε ως παράνομο τον ανατοκισμό της, αφού τόσο κατά το προϊσχύσαν δίκαιο (αρ 8 περ 6 Ν. 1083/1980 & 289/1980 απόφαση Νομισματικής Επιτροπής) όσο και κατά το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς (αρ 12 Ν 2601/1998, αρ 30 και 47  Ν. 2783/2000, αρ 42 Ν 2912/2001 και άρθρο 39 Ν. 3259/2004) ανατοκισμός επιτρέπεται μόνο επί καθυστερούμενων τόκων και όχι επί εισφορών, φόρων ή άλλων προμηθειών. Κάθε αντίθετη σύμβαση ελέγχεται με τα 174, 178, 179 ΑΚ.

ε) Περί επιβολής προμηθειών 

Οι ΓΟΣ με τους οποίους επιβάλλονταν προμήθειες, αναγνωρίστηκαν 

i) ως παράνομοι, λόγω της αντίθεσής του στην παρ 1 της ΠΔΤΕ 1969/1991

ii) ως παράνομοι, λόγω της αντίθεσής τους στην διάταξη ΣΤ της ΠΔΤΕ 2501/2002

iii) ως αντικείμενοι στην αρχή της διαφάνειας, η οποία (κατά το αρ 6 του Ν. 2251/1994) επιβάλλει οι ΓΟΣ να είναι διατυπωμένοι κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή, ώστε ο απρόσεκτος ως προς την ενημέρωσή του αλλά διαθέτων τη μέση αντίληψη καταναλωτής, να γνωρίζει τις συμβατικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, ιδίως όσον αφορά τη σχέση παροχής και αντιπαροχής.

iv) ως εμπίπτoντες στην περίπτωση ια της παρ 7 του αρ 2 του Ν. 2251/1994, αφού αφήνουν το τίμημα αόριστο και δεν επιτρέπουν τον προσδιορισμό του με κριτήρια εύλογα και σαφώς προσδιορισμένα στη σύμβαση.

στ) Περί της μη ελευθέρωσης του εγγυητή, έστω κι αν από πταίσμα της τράπεζας έγινε αδύνατη η ικανοποίησή της ή εάν παραιτήθηκε η τράπεζα από εξασφαλίσεις

Οι αντίστοιχοι ΓΟΣ αναγνωρίστηκαν 

i) ως άκυροι, λόγω της αντίθεσής τους στην περίπτωση ιγ της παρ 7 του αρ 2 του Ν. 2251/1994, που ορίζει ότι είναι άκυροι οι όροι που αποκλείουν ή περιορίζουν υπέρμετρα την ευθύνη του προμηθευτή 

ii) ως άκυροι, λόγω της αντίθεσής τους στην περίπτωση κστ της παρ 7 του αρ 2 του Ν. 2251/1994, που ορίζει ότι είναι άκυροι οι όροι που επιτρέπουν στον προμηθευτή να απαιτήσει υπέρμετρες εγγυήσεις

iii) ως αντικείμενοι στην παρ 6 του αρ 2 του Ν. 2251/1994, αφού συνεπάγονται σημαντική διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων τω συμβαλλομένων σε βάρος των εναγόντων καταναλωτών.

Το Δικαστήριο υποχρεώνει την τράπεζα να παραλείπει τους παραπάνω ΓΟΣ τόσο κατά τη σύναψη νέων συμβάσεων, όσο και σε κάθε τροποποίηση των υφισταμένων, με τους ενάγοντες. 

Το Δικαστήριο απειλεί χρηματική ποινή 1.000 ευρώ σε κάθε περίπτωση παραβίασης της υποχρεωτικής παράλειψης των ΓΟΣ αυτών.

Κηρύσσει την υποχρεωτική παράλειψη προσωρινώς εκτελεστή.

Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης για μελέτη.

Όποιος θέλει να το κατεβάσει, θα το βρει ΕΔΩ

19/2017 ΠΠΓυθείου by Marios Marinakos on Scribd