Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Τειρεσίας και τραπεζικό απόρρητο

Η χρήση ΓΟΣ από τράπεζα για τη χορήγηση πίστωσης, με την οποία ο τελικός αποδέκτης του σκοπού της σύμβασης υποχρεούται να αποδεχτεί την συλλογή, διαχείριση και επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων, πέραν των άλλων παραβιάζει και τη διάταξη του άρθρου 5 παρ 1 του Συντάγματος, που καθιερώνει την ατομική ελευθερία, όψη της οποίας αποτελεί και η ευχέρεια του καθενός να επιλέγει ελεύθερα τη διαμόρφωση του περιεχομένου και των όρων της σύμβασης βάσει της οποίας επιθυμεί να δεσμευτεί, ελευθερία που αναγνωρίζεται άλλωστε ρητά και από το άρθρο 361ΑΚ (ΕφΑθ 147/2004, ΕΤρΑξΧρΔ 2004, 372 επ και ΝοΒ 2005, 289 επ. Αναλυτικά Καράκωστας (2004), 80, 94 επ και Δέλλιος (2005), 353 επ και Δίκαιο προστασίας καταναλωτών – Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Ελληνική εναρμόνιση – Ερμηνεία – Νομολογία, τόμος Ι, Β Δούβλη-Α. Μπώλου, εκδόσεις Σάκκουλα, 2008).

Δοθέντος ότι στο χώρο των τραπεζικών συναλλαγών η ανάγκη προστασίας της συμβατικής ισορροπίας και διασφάλισης της δικαιοπρακτικής αυτοδιάθεσης των αντισυμβαλλομένων των τραπεζών είναι ιδιαίτερα έκδηλη, λόγω της οικονομικής και οργανωτικής υπεροχής ή αλλιώς της εξουσιαστικής θέσης των τραπεζών, οι οποίες κατά κανόνα επιβάλλουν μονομερώς στους ασθενέστερους αντισυμβαλλομένους τους, στη βάση του «πάρε το ή άφησε το», την κατάρτιση τυποποιημένων συμβάσεων με προδιατυπωμένους από τις ίδιες (ή από τρίτους για λογαριασμό τους) γενικούς όρους, βάσιμα υποστηρίζεται η άποψη ότι οι διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 2251/1994 για τους ΓΟΣ εφαρμόζονται ευθέως ή κατ` αναλογία κατά τον έλεγχο των τραπεζικών ΓΟΣ και μάλιστα ανεξάρτητα από το εάν ο πελάτης συναλλάσσεται με την τράπεζα στο πλαίσιο της επαγγελματικής ή και της εμπορικής του ιδιότητας, αρκεί να χαρακτηρίζεται η συγκεκριμένη συναλλαγή από ανισομέρεια σε βάρος της διαπραγματευτικής δύναμης του πελάτη της τράπεζας. 

Συνεπώς, εφόσον η προσυπογραφή του εν λόγω Όρου τέθηκε ως προαπαιτούμενη από την Τράπεζα για τη σύναψη της δανειακής συμβάσεως, στη συναλλακτική λογική του «πάρ’ το ή άφησέ το», δίχως καν την –έστω και αντισυνταγματική (κατά το ευθέως ανάλογο περί της επιλογής θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες) δυνατότητα επιλογής και συναινέσεως του δανειολήπτη περί επεξεργασίας των προσωπικών του δεδομένων, καθιστά ήδη τον όρο παράνομο, άλλως άκυρο ως καταχρηστικό και ως τέτοιος θα πρέπει να αναγνωριστεί με απόφαση του Δικαστηρίου (έτσι και ΕφΑθ 147/2004, ΝοΒ 2005, σελ 289 επ).

Ακολουθεί η προσέγγιση του καθηγητή, Σπ. Ψυχομάνη επί των θεμάτων που ανακύπτουν από την λειτουργία της Τειρεσίας ΑΕ σε σχέση με τα προσωπικά δεδομένα και το τραπεζικό απόρρητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

de jure app