Με την απόφαση αυτή η κα Ειρηνοδίκης Αθηνών δέχτηκε τον σχετικό, προβαλλόμενο από τους καθ' ών ισχυρισμό, περί της κατά τόπον αναρμοδιότητας του Δικαστηρίου εκείνου (δηλ. του Ειρηνοδικείου Αθηνών).
Σχετικά δε με τη ρήτρα περί παρεκτάσεως της αρμοδιότητας, η οποία είχε συμπεριληφθεί στο κείμενο της ενδίκου δανειακής συμβάσεως, το Δικαστήριο απεφάνθη, ότι η κατ' άρθρο 42 ΚΠολΔ συμφωνία περί παρεκτάσεως της αρμοδιότητας, κατά το μέρος που δεν αποτέλεσε προϊόν ατομικής διαπραγμάτευσης αλλά ετέθη ως προδιατυπωμένος Γενικός Όρος των Συναλλαγών, κρίνεται άκυρη ως καταχρηστική, καθώς αντίκειται στο άρθρο 2 παρ 6 και 7 του Ν.2251/1994 "περί προστασίας του καταναλωτή".
Σχετικά δε με τη ρήτρα περί παρεκτάσεως της αρμοδιότητας, η οποία είχε συμπεριληφθεί στο κείμενο της ενδίκου δανειακής συμβάσεως, το Δικαστήριο απεφάνθη, ότι η κατ' άρθρο 42 ΚΠολΔ συμφωνία περί παρεκτάσεως της αρμοδιότητας, κατά το μέρος που δεν αποτέλεσε προϊόν ατομικής διαπραγμάτευσης αλλά ετέθη ως προδιατυπωμένος Γενικός Όρος των Συναλλαγών, κρίνεται άκυρη ως καταχρηστική, καθώς αντίκειται στο άρθρο 2 παρ 6 και 7 του Ν.2251/1994 "περί προστασίας του καταναλωτή".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου