Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Απορρίπτεται αίτημα για χορήγηση προσωρινής διαταγής μεσεγγύησης από το Πρωτοδικείο Κορίνθου.

Πρόκειται για απόπειρα μεσεγγύησης για το αυτοκίνητο για το οποίο εκδόθηκε η 3885/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Το αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής απερρίφθη από την αξιότιμη κα Πρόεδρο του Πρωτοδικείου Κορίνθου, κα Παπαδημητροπούλου.

Δυστυχώς, οι προσωρινές διαταγές δεν αιτιολογούνται ωστόσο, παραθέτω τους βασικούς ισχυρισμούς που πρότεινα για την απόρριψη του αιτήματος της αντιδίκου μου:
  1. Η καθ' ύλην αναρμοδιότητα του δικαστηρίου, αφού για ποσό απαίτησης ύψους 12.000€ ή 13.000€ (δεν το διευκρίνιζε η αντίδικος, αφού στην αίτησή της ανέφερε παράλληλα και τα δυο ποσά!) ζητήθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο να διατάξει μεσεγγύηση, αν και η υλική αρμοδιότητα ανήκει στο κατά τόπον αρμόδιο Ειρηνοδικείο Κορίνθου.
  2. Ένσταση ενεργητικής νομιμοποίησης, η οποία θεμελιώνεται από το γεγονός ότι αντίδικος επικαλείται κίνδυνο φθοράς, απώλειας ή/και καταστροφής του αυτοκινήτου, επί τη βάσει της πώλησης με παρακράτηση κυριότητας, δηλαδή ζητά το ασφαλιστικό μέτρο ως κυρία του επίδικου οχήματος, πλην όμως τέτοια κυριότητα κρίθηκε ότι δεν υπάρχει, σύμφωνα με το δεδικασμένο της 3885/2013 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Κατά της απόφασης αυτής δεν ασκήθηκε έφεση ή άλλο ένδικο μέσο. Ως εκ τούτου, παράγεται, έστω και προσωρινό δεδικασμένο για το κριθέν με αυτήν θέμα.
  3. Ένσταση νόμω αβασίμου (πέραν της συντρέχουσας αοριστίας) καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 88 του Ν.3601/2007, κατά το μέρος που δεν εξυπηρετήθηκε η ένδικος σύμβαση, οι παραχθέντες πέραν του τριμήνου τόκοι, θα έπρεπε να τηρούνται εξωλογιστικά και θα έπρεπε το αντίστοιχο κονδύλιο να αναφέρεται ειδικά και ορισμένα στην αίτηση της αντιδίκου. Απεναντίας, η αναφορά ενός συνολικού ποσού, στο οποίο πιθανολογείται βάσιμα, ότι ενσωματώθηκαν τόκοι, που έπρεπε να τηρηθούν εξωλογιστικά, η πιθανολόγηση του ανατοκισμού τους, κατά παράβαση του Ν.2601/1998, αλλά και η πρόσθετη χρέωση άγνωστων ποσών, αγνώστου ύψους, προερχόμενων από άγνωστη αιτία (διότι άλλα ποσά ζητούσε με την αίτηση ασφαλιστικών νομής η αντίδικος και άλλα ζητούσε τώρα, με την αίτηση για μεσεγγύηση), αποδεικνύουν, ότι η αμφισβητούμενη απαίτησή της διαμορφώθηκε καθ' ύψος από κατ' ουσία παράβαση νόμων και ως εκ τούτου είναι απορριπτέα. 
  4. Το νόμω αβάσιμο της αιτήσεως, καθόσον δυνάμει του Όρου 17 της δανειακής συμβάσεως, εφόσον το όχημα (τρέχουσας αξίας περί τις 11.000€) περιέλθει στην κατοχή της καθ' οιονδήποτε τρόπο, η αντίδικος δικαιούται να το εκποιήσει ελεύθερα. Δηλαδή, η αντίδικος επιχειρεί αναγκαστική εκτέλεση για την ικανοποίηση δανειακής απαίτησης, κατά παράβαση του Νόμου που απαγορεύει την διενέργεια πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης μέχρι την 31-12-2013.
  5. Το ουσία αβάσιμο της αιτήσεως, το οποίο θεμελιώνεται στην αβεβαιότητα της απαίτησης, αφού η αντίδικος αναφέρει παράλληλα δυο διαφορετικά ποσά ως δήθεν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά και επομένως δεν προκύπτει, ούτε και μπορεί να πιθανολογηθεί, ποιο είναι τελικά το, έστω και αμφισβητούμενο, ύψος της απαίτησής της. Σημειωτέον, ότι ουδεμία άλλη δικαστική επιδίωξη είσπραξης ή εκκαθάρισης ή βεβαίωσης της απαιτήσεως κινείται σε οποιοδήποτε δικαστήριο της χώρας από την αντίδικο και συνεπώς επιπρόσθετα δεν πληροίται και το κριτήριο του Νόμου (συντρέχον ζήτημα νόμω αβασίμου), περί υπάρξεως οποιασδήποτε διαφοράς.
  6. Ένσταση ελλείψεως κατεπείγοντος, καθόσον το επίδικο όχημα υπήρξε επί αδιάκοπη σειρά ετών, από της πωλήσεως μέχρι και σήμερα ασφαλισμένο κατά παντός κινδύνου που προβλέπεται από την δανειακή σύμβαση, έχουν καταβληθεί τα τέλη κυκλοφορίας του, ενώ επιδείχτηκαν και φωτογραφίες του ιδιόκτητου χώρου στάθμευσης και της κατάστασης του οχήματος.
  7. Ένσταση καταχρηστικής ασκησης δικαιώματος καθόσον η αντίδικος χρηματοδότησε την αγορά του αυτοκινήτου με το ποσό των 21.590€. Ο καθ' ου έχει καταβάλει μέχρι σήμερα 15.000€ προς απόσβεση των απαιτήσεων της αντιδίκου. Η αντίδικος προσδιορίζει μονομερώς την αξίωσή της είτε το ποσό των 12.000€ είτε το ποσό των 13.000€. Το δε επίδικο όχημα έχει τούτη τη στιγμή τρέχουσα εμπορική αξία περί τις 11.000€, ενώ δυνάμει του Όρου 17 της δανειακής συμβάσεως, εφόσον το όχημα περιέλθει στην κατοχή της καθ' οιονδήποτε τρόπο δικαιούται να το εκποιήσει ελεύθερα. Συνεπώς, η αντίδικος, για αρχική χορήγηση 21.590€, ζητά να λάβει το ποσό τουλάχιστον των (15.000+12.000+11.000=) 38.000€ ή το ποσό των (15.000+13.000+11.000=) 39.000€! Συνεπώς, η αντίδικος ζητά να λάβει περισσότερα από όσα είναι ανάλογα κατ' άρθρο 25 του Συντάγματος για την ικανοποίηση της απαίτησής της και εν πάση περιπτώσει προκειμένου να ικανοποιήσει την καταχρηστική της απαίτηση, μεθοδεύει εξίσου καταχρηστικά την δικαστική επιδίωξη, κατ άρθρο 281ΑΚ και προβαίνοντας σε κατάχρηση θεσμών, σε συνδυασμό με τα ανωτέρω υπό στοιχείο 4. 
  8. Κατά δε το μέρος που η αντίδικος εισήγαγε την αρχική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων νομής στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας και την υπό κρίση αίτηση για τη δικαστική μεσεγγύηση στο Πρωτοδικείο Κορίνθου, αποδεικνύεται σε βαθμό πλήρους δικανικής πεποίθησης, ότι η αντίδικος χρησιμοποιεί κατά το δοκούν και πάντως εντελώς καταχρηστικά τον ομοίως καταχρηστικό όρο περί παρέκτασης της κατά τόπο αρμοδιότητας, που η ίδια μονομερώς και παρανόμως έθεσε στην δανειακή σύμβαση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

de jure app